Love the Way You Lie

Chapter 1

Chapter I

On the first page of our story

The future seemed so bright

"I love you kharra."

"I love you too Dazzer."

Sobrang saya ko dahil nakilala ko ang lalaking nagparamdam sa'kin ng tunay na pagmamahal. Binigay niya ang lahat sa'kin kasama na dun ang kanyang puso't kaluluwa.

Dazzer and I are in a relationship for  2 years and counting. We fall in love with each other the day our eyes laid. We became friends, bestfriends then turned out into lovers.

He loves me so much to the point he never dissapoint me. He always surprise me with gifts --- Chocolates and Flowers. He's very sweet and gentleman that's why girls envies me.

We're very young yet we wanted to get married. I'm 18 while he's 19. We're both in our Senior High days but we love each other so damn much so we decided to tie each others knot.

"Ikaw ang buhay ko kharra," malamyos na wika niya sa'kin bago sinakop ng buo ang aking labi.

Then this thing turned out so evil

I don't know why I'm still surprised

"Iha, wala pa daw si Dazzer sa loob,"

Napatingin ako kay mama na sobrang nagaalala na sa nangyayari. Pero hindi ko maitatangi na sa kabila ng pagkabahala sa kanyang mukha, nandoon parin ang kanyang ganda na nagpapabaliw kay papa.

"Ma, its okay. Alam mo naman kong gaano kabagal ang lalaking 'yon."

Pinakawalan ko ang isang mahabang buntong hininga dahil hindi ko gusto ang nararamdaman kong kaba ngayon. I felt my hands are trembling kaya hinawakan 'yon ni mama.

"Brenda, any update kay Dazzer? " ani mama kay Brenda na assistant nito.

"Hindi parin po sumasagot sa mga tawag si Dazzer ma'am Alice,"

Mas lalong lumakas ang panginginig ng aking mga kamay at sumabay ang pagtulo ng pawis sa'king noo.

"Brenda 'yong make up ni Kharra nasisira kaya ayusin mo, " tawag ni mama sa kanyang assistant.

Dazzer nasaan ka na ba? Bakit wala ka pa?

Today is our very special day. Ito 'yong araw na pinapangarap namin ni Dazzer at heto nagkatotoo na nga. Ang araw na ikakasal kami.

Pero sa mga oras na 'to, wala parin ang lalaking tutupad sa pangarap na iyon.

Hindi ko na kaya pa ang kaba sa aking dibdib kaya hinagilap ko ang aking cellphone sa loob ng aking bag. Kahit nanginginig at pinagpapawisan, nilakasan ko ang aking loob at nagtiwala kay Dazzer na dadating Siya.

Kahit full ang aircon, hindi parin tumitigil sa pagtulo ang aking pawis. Todo asikaso naman si Brenda sa'kin habang si mama naman ay may katawag.

I on my phone. Kahit nanginginig ay pilit paring pinapatatag ang aking sarili. Dazzer you promise. Please don't dissapoint me. I know you won't.