The Snatcher Who Stole My Heart

C H A P T E R T E N

A/N: Listen to the music attached.  Fake Love by Drake. It would really fit on this chapter. Xoxo.

•••

G A B R I E L L A' S   P O V

"Sino'ng kinausap mo?" tanong niya.

Hindi ko nalang siya pinansin at nagpasalamat nalang. Kahit naman sabihin ko sakanya kung sino wala namang siyang pake e. Halos naman lahat nalang siguro na nangyayare sa mundo hindi niya pinapakealaman. Well, except for the fact na ginagawa niya akong alipin. Don siya pinaka may pake.

-_-

Kinuha ko na yung mga pinapabitbit niya sakin at tuluyan ng umakyat. Kinaya ko kahit sobrang bigat!

•••

Hingal na hingal ako habang nag aantay. May kinakausap si Zid e. Medyo nakakunot na yung noo ni Zid kaya halatang may konting problema lang naman siguro.

Bumalik siya sa pwesto ko pero hindi siya nakatingin sakin kundi sa cellphone niya. Parang may tinetext siya.

"Balik tayo sa kotse" yun lang at nag pa ti una na siya sa paglalakad. Pero imbis na sa staircase siya papasok, nilagpasan niya lang ito at nagsimula ng mag pipindot sa elevator. May elevator pala?! Oh shet grabeee grabee!

"O-oy teka teka!" humarang ako sa daraanan papasok sa elevator para mapansin niya ako.

He looked at me. Boredly looking at me.

"If you're just gonna ask, wag na. I wont bother answering your bubbly and prick questions so lets go!" binagga niya ko sa saktong pagbukas ng pintuan sa elevator ay pumasok siya at nagtitext sa cellphone niya. Wala akong magawa kaya pumasok nalang din ako at hindi kumibo. Wala naman akong dapat sabihin e.

•••

Nung nasa kotse na kami sobrang tahimik pa rin. Pina andar na niya yung kotse niya at umalis ba kami don. Pero ang pinagtataka ko, hindi kami dumaan sa dinaanan namin kanina papunta dito. So may ibang routa pa pala para makauwi? Wew. Dami ko pa palang di alam.

"May pasok ka bukas?" bigla niyang tanong kaya napatingin ako sakanya. He was seriously driving. Medyo nakakunot pa nga yung mga kilay niya e.

"Ahh, wala naman. Bakit ba?" tanong ko din.

"I have classes tomorrow and whether you say yes or no, you'll come. Kung ayaw mong mawalan ng trabaho at—"

"Ipapulis mokong kawatan ako. Alam ko na yun. Di mo na kailangan pang ulit ulitin. Hindi ka naman repeater e. Hindi ka rin sirang plaka. At kahit repeater ka man o sirang plaka wala akong panahon pang makinig. Dahil alam ko kung ano ako." at dun na nagsimula ang katahimikan namin.

Hindi na siya kumibo pa hanggang sa makaabot kami ng bahay.

•••

Maraming araw na ang lumipad at halos di ko na namalayan ang oras dahil sa mga hindi ko alam kong pang aapi ba o pang mamaltrato ang ginagawa sakin ni Zid nitong mga nakaraang araw.

Linggo na. At alam niyo namang day off ko pag linggo kaya heto ako ngayon naka abang sa labas ng pintuan ng kwarto ni Zid. Magpapaalam. Baka sisantehin pa ako nun pag bigla nalang akong nawala.