""sinem "

6

-benimle geliyosunnn!
Daha ne olduğunu anlamadan kendimi emirin arabasında bulmuştum,
Evet Üniversite sınavına hazırlanıyordum şimdi ise etrafımda bi sürü tanımadığım insan bi anda kendimi bilmediğim bi durumun içinde buldum daha kendim çocukken bide karnımda çocuk taşıyordum üstelik bi pisliğin çocuğunu onun bi suçu günahı yoktu ama bende istemiyordum daha kendim çocuktum.
Ağlamaktan bitkin düşmüştüm ne çığlık atabiliyordum nede beni bırak diyebiliyordm arabanın arka koltuğuna uzanmış göz yaşlarımın sıcaklığını yanağımda hissedip,gözlerimin önünden film şeridi gibi geçen hayatıma ağlıyordum hiç bir suçum günahım yokken benim bunları yaşamaya hakkım yoktu belki de bi sınavdı, belkide hiç sonu gelmeyecek bir sınav..
Gözlerimi açtığımda bi odanın içindeydim başımın ağrısından ne yaşadığım nasıl buraya geldiğim buğulu bir şekilde kafamın içinde geçiyordu.
Evet emir tarafından buraya gelmiştim elim kolum bağlı bir şekilde çaresizce bekliyordum bu benim bitmeyen kabusumdu...

Dayanamıyordum o kadar çok zamandır burdaydım ki kaç hafta kaç ay olduğunun farkında bile değildim o kadar çok bitkinim ki başımı kaldırıp nasıl bir yerin içindeyim diye başlamıştım bile.,
Boş bir oda bi o kadar büyük bağırsam sesim sadece yankılanırdı,bağırsam kimse duyarmıydı...
Bağırmaktan daha çok bitkin düşmüştüm kendimi odanın içinde ki tek eşya olan yatağa uzandım sadece boş bir yatak vardı,siyah demir bir kapı benim hapishanem burası..
Bunca zaman olmuştu daha emir bi defa olsun görünmemişti sabah uyandığımda yemek kapının küçük Altan açılan bölmeden bana uzatılıyordu bi hayvan gibi hissediyordum kendimi..
Yanlız değildim burda,
Evet değilim bebeğim var benim ne kadar istemeseydim bile burda onunla daha çok bağlamıştık birbirimize karnım epey bi büyümüştü kaç aylık olduğunu bile hatırlamıyordum.,
Artık alışmıştım oda da bi pencere bile yoktu bi tek tuvalete olan yüksek küçük bi pencere,
Evet yatak ve kapı dışında bide tuvaletimiz vardı artık kendimi alıştırmıştım burda yaşamaya
Tek korkum doğumum başlayınca ne yapacaktım küçüktüm çokda korkuyordum bi sapığın elinde hamile, bi köpeğin kalmayacağı kadar kötü bir yere hapis edilmistim birin karısı birin deney faresiydim bütün erkeklerden nefret ediyorum!!

Sabah uyandığımda alt gözden bana doğru kahvaltım uzatılıyordu birden yerimden fırladım bileğinden tutum ne kadar iğrensemde kusacak gibi olsam da tutmuştum
Niçin bana bunları yaşatıyorsun bırak artık beni çok korkuyorum daha fazla burda kalamam ya nasıl doğum yapabilir ben burda demeden elini çekip çıkardı
Sinirden tepsiyi yere dağıtmıştım.
Bi kaç saat geçmeden karnımın acıktığı hissetim açlıktan karnıma giren sancı katlanmama yetiyodu ben iki canlıydım suçu olmayan kızıma bunu yapmaya hakkım yoktu kalktım yere dağılan ekmek dilimlerini bi kaç zeytin ve bi kaç parça peyniri ekmeğin arasına koyup saniyeler içinde yemiştim,
Ha evet kız benim bebeğim kız olacaktı yani ben böyle hissediyordum benim kücük kızın ❤
EVET SEVGİLİ OKURLARIM. BUNUNDA SONUNA GELDİK BİLİYORUM HİKAYEMDEKİ BÖLÜMLER KISA OLABİLİRLER AMA UZUN BÖLÜMDE OKUMAK SIKICI GELİYOYA HAKSIZMIYIM😉😉😉
DESTEKLERİNİZİ EKSİK ETMEYİN SİZLERİ SEVİYORUMMM.😁😁😁