""sinem "

2

Bu bebek benim tek değildi devranın bunu bilmeye hakkı vardı.ama ne ona gidecek cesaretim nede yüzüm vardı onu hiç bir açıklama yapmadan terk etmiştim.
Sabah daha elimi yüzümü yıkadan kapının çalmasıyla irkildim daha selvi uyanmamıştı bile kimki bu saate gelen kapıya açmak için kapıya yöneldiğimde selvi bi jet hızıyla önüme geçiverdi daha ne olduğunu anlamadan beni apar topar salona yolladı ben açarım deyip kapıya doğru gitti.
Başımı kaldırdığımda devran o benim hayran olduğum o sert duruşuyla karşımda duruyordu,
Gözlerimi gözlerinden kaçırıp başımı aşağıya indirdim şimdi ne diyecektim?
Hiç bişey demeden yanıma oturup bana sarılıp başımı göğsüne koymuştu daha ben hala olayın şokunu atlatamamışım.
_devran

_tamam herşeyi biliyorum arkadaşın herseyi anlatı bana deyip
Saçmalrmı okşamaya devam etti Onun bana bu hissetirdiği eşsiz his olduğu sürece ben hep dimdik ayakta duracaktım,
Biraz olsun kızıp sitem etsede Hayal ettiğim tepkiyi vermemişti,
Evet sadece evlilik yaptığımı biliyordu , doğduktan sonra terk ettiğim bir kızımın olduğunu bilmiyordu.
Tekrar köye gitmemiz gerektiğini söylüyodu ailem dese ailesini görmeye yolladım derim dedi devran, seninle konuşmam gerek bişey var deyip onu odaya çağırdım başımdan geçen bütün herşeyi tecavüz sonrası doğurduğum bi çocuğumun olduğunu söyleyince devran hiç bi tepki vermiyordu sadece öyle öfkeyle bakıyordu ,
_peki ya çocuk?o nerde şimdi

_bilmiyorum..
En son annem bakıyodu yurda vermekten bahsediyorlardı Dediğimde orda bulunan küçük masayı eliyle kaldırdığı gibi yere vurdu,
Haklıydı kim karşında benim gibi olayı hiç bişeymiş gibi anlatsa böyle hatta büyük tepki verirdi,
O sinirle evden çıkan devranın abisinin peşine takıldım
O gittikçe ardından devrannn! diye bağırıp devam ediyordum epey yol geçtikten sonra arkasını dönüp kolumdan sertçe tutup canımı acıta acıta
_ yürü şimdi annenler gidiyoruz o suçu günahı olmayan çocuğu alacaz madem doğurdun sahip çıkmayı da bileceksin.
Deyip Beni ardından sürükledi
Dediği herşeyde haklıydı evet benim hiç Bir suçumun olmadığı gibi o çocuğunda bir suçu yoktu...

                          ****
Devran benimle ne konuşuyor nede yüzüme bakıyordu,
Önüme bir kağıt uzatıp annemlerin evinin adresini yazmamı istedi adresi yazdıktan sonra yola konuşmuştuk kapıyı zile basmadan tüm gücüyle kıracakmış gibi vuruyordu onun daha önce hiç böyle görmemiştim kapı açıldığında yine yeni bir çalışan bi mendil gibi kullanıp ataryolar çalışanlarını,
Eve girdiğimiz de annem  kızım deyip boynuma sarılınca hiç bişey hissetmemiştim çünkü hiç bir zaman annem olarak o şefkati hiç vermemişti,
Yukardan ayak sesleri gelince başımı kaldırıp yukarıya baktığımda küçük bi kız aşağıya iniyordu bu benim kızımıydı onu görünce içimi anlatılamaz bi sardı devran konuşmama izin vermeden edanın kızı nerde onu almaya geldik demeye kalmadan annem sen kimsin diye bi tepki attı devran benim kocam olduğunu söylenince annem üstüme yürümeye çalışınca devran beni arkasına aldı.
_anne kızımı ver bana onu almaya geldik ben evlendim!
_ne diyosun sen!
Sen zaten evlisin ne kocası ne saçmalıyorsun sen..!
_kızımı ver gidecez
Sahi ben senden niye izin alıyorum
Deyip kızımı tuttuğum gibi kucağıma aldım incecik kolları ve bacaklarıyla aynı kuş gibiydi şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu.
_bidaha bi kızımız var demeyin sakın artık ben istediğim hayatı yaşıyorum sizin zorunuzla yaşadığım hayatı size bırakıyorum...
Deyip davranın elinden tutup kızımı alıp ordan uzaklaşmıştık ilk defa hiç kimsenin zoruyla hayatıma bi yön vermemiştim bu sefer ben istemiştim...

                        ****
Aradan epey zaman geçmişti Şırnağa dönmemiştik ikinci bebeğimi kucağıma iki haftadır almıştım, ilk defa anneliği oğlum bana hissetirmişti devran kızımı da onun kanındaymış gibi seviyordu iki çocuğunu da eş seviyordu işte ben bu yüzden bu adama bu kadar aşığım onu bu yüzden dünyaya değişmem...