Caddenin sonuna geldiğimde çoktan karanlık çökmüştü
Yüzümü silip kendime gelmek için açık olan marketten bi şişe su aldım suyu yudumlarken bile aklımdan binlerce şey geçiyordu,
Eve dönemezdim karnım çıkınca ne derdim ben aileme tanıdığım pek arkadaşım da yoktu bi tek filiz...
Okuldan tek arkadaşım bu saate nasıl gidebilirdim ki hem ne diyecektim ama başka seçeneğim de yoktu..
Daha önce bi kaç defa gittiğimden biliyordum evlerini yürüyerek gitsem saatleri bulurdu,
Biraz daha aşağıya inip dolmuşa bindim,
Cebimde sadece bozuk beş lira vardı evden çıkarken telefonumu bile almamıştım yanıma onların sokağına geldiğimde iyice karanlık çökmüştü.
Kapıyı çaldığımda annesi Nermin teyze açmıştı kapıyı biraz şaşkınlıkla yüzüme baktıktan sonra..
"kızım ne oldu ne bu halin"
İçimden konuşken ne vardı acaba yüzümde ağladığım için çokmu kötü görünüyordum,
Bişey demeye kalmadan filiz gelmişti,
Filiz sizden kalabilir miyim bugün demeye kalmadan annesi hemen eve aldı beni üstelik hiç bişey sormadan
Biraz oturduktan sonra yatakları kurdular bana da salonda kanepede bir yatak kurdular..
***
Bir kaç gündür burdaydım hiç kimse bana bişey sormuyordu filiz bi kaç defa sormak istesede kötü olduğunu görünce konuyu değiştirmişti..
Yine bi akşamdı uyumak için herkes yerine çekilmişti yatakta biraz döndükten sonra uykum gelmiyordu aklımda ki düşüncelerden
Daha fazla burda kalamadım filizin ailesine de rahatsızlık veremezdim diye düşünürken yorgan birden üstümden çekildi karanlıktan bişey göremiyordum birden soğuk bi el ağzımı kapatı bi eliyle de bacaklarımı okşuyordu bi yandan çırpınıp bi yandan o kişiyi üstümden atmaya çalışıyordum filizin babasıydı bu
Çığlık attığımı görünce telaşlanmıştı karısının uyanmadan hızlıca uzaklaştı birden ışıklar yandı filizin annesi yanıma geldi babası o pislik adam kızım iyi misin neyin var deyip bişey gerekiyordu evet kızı yaşındaydım bi yandan ağlayıp bi yandan gitmem gerekiyo deyip hızlıca giyindim ama bu saate nereye gidebilirdim ki...
Evden çıktığmda o geceyi dışarda geçireceğimi biliyordum bu saate gidecek bi yerim yoktu biraz ilerledikçe bi kapının önünde oturarak dizlerimin üstüne başımı koyup ağlamaya devam ettim bu yaşta üstelik hamile kim alabilirdi ki evine,
Sanırım evime dönmem gerek peki ne diyecektim iki haftadır gitmiştim evden..
Sabahın ilk ışıklarıyla evin sahibinin kapıyı açmasıyla kendimi ayakta bulunmuştum,
Yine hızlanmıştım,hayatımda daha önce bu kadar hızlı koştuğumu görmemiştim sahi benim hayatım nereye gidiyor???
Kapıyı çalmıştım abimin tokadıyla kendimi asfalta yapışmış şekilde tekmelerin karnıma doğru geldiğini görmüştüm ve tabi ettiği hakaretleri
Bebeğim...
O benim bebeğim değildi içimde ölse onun için üzülmezdim bile,
Annemle elif benim kaldırıp elimi yüzümü yıkmak için banyoya götürdü
Günler sonra aynaya ilk defa bakmamıştım,
Evet çok kötü görünüyordum aynadaki benmiyim acaba deyip arkama bile bakmıştım...
Ve bununda sonuna geldik😘😘😘
Umarım beğenmişsinizdir😊😊😊

ŞİMDİ OKUDUĞUN
""sinem "
أدب المراهقينEskileri özlüyorum ; Anılarımı, mutluluğumu, hayallerimi... Tekrar eskisi gibi olmak istiyorum