Sabah olmuştu.Sanki uçuyormuşum gibi hissediyordum.Ne Hakanmış öyle ya.Banane ondan.Ne yaparsa yapsın artık.Şuan sanki tamamen unutmuş gibi hissediyorum.Yatakta bu düşüncelerimle savaşırken hemen gidip kapalı olan perdeyi güzelce açtım.Etrafı izledim.Her şey ne kadar masumdu öyle.İçimde kelebekler uçuşuyor falan.Herneyse umarım hep böyle zinde olurum.Tabletimi aldığım gibi aşağıya kahvaltı için fırladım.Bugün bizimkilerle buluşup sinema qeyf yapıcağız.Anlaşılan kafamı çok güzel dağıtacağım.
**
Tüm hazırlıklarımı yapmıştım.Tam yola çıkıcaktım ki telefonum çaldı.
-''Efendim Melis''
-''Oha nerden bildin ya''
-''Hani insanlar birbirini aradığında telefon ekranında isimleri çıkar bilmem bilir misin?''
-''Ama bazı insanlar sapıklık yapmak için numaralarının gözükmemesini ister ve gizliye alır ve ben öyle yapmıştım.Her neyse bunlar mahrem konular.Sinema iptal.Emre'nin bir işi varmış.Ben de gelmeye üşendim.Bu arada son tweetimi favla BB.'' diyerek telefonu suratıma kapattı.
Arkadaşlarım cidden çok yüzsüz.Şimdi ben ne yapayım?O kadar hazırlanmıştım bak.Sabah öyle ağır konuştum ama aklıma birden Hakan'ın yüzü gelmişti.Yolun ortasında kendi kendime ''Hayııır olmaz Başaaak unutucaksıın'' diye çemkirsem de işe yaramıyordu.Koşmaya başladım.Tam o sırada arkadan omzumu birisi tuttu.Arkamı döndüm.
-''Çok pardon vaktini alıyorum şu resimdeki köpeği gördün mü buralarda'' Resme baktım.AMAN ALLAHIM MELİSE ÇOK BENZİYOR.Her neyse başımı olumsuz bir şekilde salladım.
-''Yoo hayır maalesef''
-''Aman ya bir şeyi görseniz.Zaten anca süslenip dışarı çıkarsınız.Tek yaptığınız bu sizin''
-''Ya sen ne diyon zaten sinirim bozuk benim git o triplerini sevgiline falan yap.''
Çocuğu biraz sinirlendirmiştim galiba.Masmavi gözleriyle bana sert bir bakış attı.-
''Git işine''
Böyle demesine biraz bozuldum.Ama yinede hoş çocuktu.Böyle çocuklar tükendi sanıyordum ben.Ona cevap vermedim.Gözlerimle özür dilermiş gibi acındırcı bakışımı yaptım.Çocuk ses çıkartmadı.Yinede teşekkür ederim anlamında kafasını salladı.Aslında arkasından gidip telefonunu falan almak vardı.Ama velakin öyle kızlardan değildim.Sadece arkasından bakmakla yetindim.Zaten o kadar da yakışıklı değildi.(ÇARPILDI)
**
Okullar kapandığından dolayı evde canımın sıkıldığı doğrudur.Yinede ben yapıcak çılgınlık.Bu sefer tek başıma bir şeyler düşünüyordum.Aklıma Hakan'ın söylediği ''Seninle bana söylediğin tüm çılgınlıkları yapıcağız prenses'' sözü geldi.Tabi şimdi şu prensesi bi atalım.SİYE.Yapacağız kısmını da atalım.Çünkü o yapamıycak.Tek başıma da yapmaya yani ne biliyim göt korkusundan en iyisi yanıma Eylem'i alırım diye düşündüm.
Artık hazırdık.Eylemle dışarda ne yapabiliriz diye düşündük.Karşımızda birbirine gayet yakışan bir çift vardı.Yanlarına gittim.
-''AAA sen buralara gelir miydin'' Bunu erkeğe söylemiştim.Kız biraz kıskanmıştı.
-''Kim bu kız kimsiniz pardon ben sevgilisiyim'' diye çemkirdi.Biz sanki bilmiyorduk.Kızı erkeğin yanından ittirdim.Erkekle muhabbete girdim.
-AY canım ya geçirdiğimiz o geceden sonra sana karşı çok yoğun duygular hissettim.Cidden bak.Lakin sevgilinle her kavga ettiğinde bana gelemezsin ama olmaz böyle'' dediğimde kız buna bir tokat patlattı inanır mısınız şıraaağk diye.Ben açıkçası biraz korktum.Umarım bunun bir şaka olduğunu öğrendiğinde bana da aynı reaksiyonu göstermez.Erkek inkar etmeye çalışsa da kız en sonunda feci sinirlendi
-''Senden ayrılıyorum Cüneeyt''
Eylemle birlikte gülmekten anırıyorduk.Adamın yüz ifadesi ''Çabuk kaçın siktim belanızı'' şeklindeydi.
Aslında ordan kaçmak vardı ama tabi amacımız sadece eğlenmekti.İnsanları birbirine düşünmek değil.
**
Sonunda eve geldim.Çok iyiydi bugün ya.Hele ki bu yaptığımızın aynısını bir yaşlı çifte daha yapmıştık.Bu sefer Eylem yapmıştı.''AA siz benim babaannemle çıkmıyor muydunuz bu kadın da kim'' diye yanındaki teyze de ''ALAH BELANI VERSİN CEVDEET'' diyerek yoluna devam etmişti.Yaptığımız deliliklerin diğerlerini saymıycam kalbiniz dayanmaz.Şaka maka ama en sonunda gidip hepsinden özür diledik.Babama yaptığımız bazı şeyleri anlattım.Adamın gözünden yaş geldi aq.Her ne kadar ''Çok ayıp olmuş kızım çok ayıp etmişsiniz'' derken bile gülmekten anırıyordu.En sonunda yatağıma gittim.Gözlerimi yumduğumda şu köpeğini kaybeden çocuk aklıma gelmişti.Ne alaka ama tuhafıma gitti.Işığı kapattım ve artık uyumam gerekiyordu.Bu hastalığım aslında o kadar da engellemiyodu beni.Eğlenebiliyordum en azından.Üstesinden geliyordum.
MULTİMEDİA POYRAZ (KÖPEĞİNİ KAYBEDEN)
