Kafam hala karışık ancak bu sefer Andrew değil benimle konuşmak yanıma bile yaklaşamicak ya bunu kabul edicek yada hayatımdan çekip gidicek karar bu saatten sonra ona ait ben onu sildim o beni 5 dakikada bense onu 1 günde sildim buraya kadar tamam anladık seviyo ediyo ama bende insanım be abii.İnsanların içinde beni rezil etmesi olur şey değildi yanii.Birdaha ne adını nede sesini duymak istiyorum.Olanların üzerinden 1 hafta geçti ne mi oldu hemen anlatıyım:
Kağıdı okuduktan sonra ateş saçan gözlerle bana bakıyordu.Boynundaki damar şişmiş ve sert nefesler alıyordu sinirlendiğini anlamıştım.Beni bileğimden tuttuğu gibi sürükledi bahçenin ortasına getirdi ve yere attı yanlış anlaşılmasın ökzü bildiğiniz yere attı beni böyle tiksindiği birşeymişim gibi fırlattı.Sonra yanıma geldi saçımı çekti ama öyle böyle değil saçlarımın dibi acımaya başladı koparıcak gibiydi resmen sonra kafamı tuttu ve yere attı sürekli bunu yaptı kafamı tuttuğu gibi yere vurmaya başladı.Herkes şaşkınlıkla bakıyordu.Canımın yanmasından bunu umursayamamıştım.Herkesin ortasında bağırdı bana o kadar zoruma gittiki.
"Bir sürtük olduğunu baştan bilseydim yanına bile yanaşmazdım" bana bunu söyledi ve okulda beni her fırsatta ezmeye çalışan bir kız vardı Diana onun yanına gitti ve dudaklarına yapıştı midemden ağzıma doğru gelen safra tadıyla yüzümü buruşturdum abi ben ne midesiz bir insanmışım hale bak ne kadar da aptalım o beni bir gram sevmemişti halbuki sonra onu kolunun altına çekti ve arkasına dahi bakmadan uzaklaşır diye umut ederken geldi ve karnıma 10-15 defa tekme attı ve herbiri de fazlasıyla sertti canımı yakmaktan çekinmedi.Sonra da Diana sürtüğü ile gitti.Arkasına bile bakmadan hemde Diana fırsattan istifade ona daha çok sokuluyor ve bana sinsice sırıtyordu.Sonunda dedim işte sonunda oldu ordakiler bana yardım ettiler ve beni hastaneye kaldırdılar.Yaklaşık 1 ay komada yattım.Hergün başımda Saramina varmış ne olursa olsun o beni bırakmamıştı il defa gerçek bir arkadaş bulmuşken kuzeni yüzünden bende onu yargılamadım.Doktor kesinlikle fazla yaralarım var diye de ayrıca 3 ay rapor yazmıştı.Okula gitmiyor artık evde oturuyordum.Kendime bakmam gerekiyordu ama değil mi tutupta illa okula gideceğim diye tutturan bir çocuk olmamıştım.Küçüklüğümde de bu böyleydi ben babama hiçbir zaman olası birşey için ısrar etmemiştim.Bu yüzden ben güçlü bir kızdım şımarık zayıf bir kız değildim ve olamazdımda Andrew ise hergün geliyordu ama ben kapıyı ve telefonlarını açmıyordum.Evimi değiştirmiştim.Kumsala yakın bir yerde kendime küçük bir daire satın aldım çatı katıydı dublex.Tek başıma yaşıyordum kimse olmadan tedavilerime sürekli gidiyordum.Aradan geçen 6 ay sonunda kendi isteğimle okula gitmemiş ve 11.sınıfı birdaha okuyacaktım.Fakat umrumda değildi.Yıl başında tedavilerim olumlu sonuçlanmıştı.Bende bu sırada kendime dikkatli bakmış hergün spor yapmış ve dengeli beslenmiştim.Amelliyatlarımda son bulmuş gayet iyi durumdaydım artık.Ben babamın kızıydım asla pes etmezdim pes edemezdim vazgeçemezdim hemen olmazdı bu işte bu yönümden tamamiyle babama benziyordum.Bugün okula başliyacaktım işin ilginç tarafıda şuydu ki ben ne zaman evde yatmaya başladım o andan itibaren okuldaki mesajların hepsi kağıtlar evime gelmeye başlamıştı.Demekki beni gerçektende seven birisi vardı bu yüzümü gülümsetmişti ama sadece gülümsetmişti buruk ve acı bir gülümseme.Ama artık o kağıtları almıyordum çünkü evimi değiştirmiştim.Ve gizli hayranım benim yeni evimi bilmiyordu.Bu sefer herkes tarafından tanınan biri olarak okula gidecektim.Hemen sevinçle cıvıldayıp yatağıma girdim.Sabah ta alarmımın sesiyle uyandım.Kalkıp kısa bir duş aldım ve hemen saçımı kuruttum.Direk dolabımın karşısına geçtim ve ordan siyah iç çamaşırlarımı giydim ardından siyah deri bir etek dizlerimin tam bir karış üstünde ve onunda üstüne kırmızı askılı bir atlet giydim.Ayaklarıma siyah topuklu bir ayakkabı giydim ve hemen makyaj masama geçtim kalın bir eyeliner,kırmızı mat bir ruj,göz kalemi,rimel ve parfüm derken saçımıda maşa yapmıştım.Artık hazırdım.İlk gün olduğu için çanta alma gereği duymadım.Arabamın anahtarlarını ve telefonu alıp dışarıya çıktım hemen garaja yöneldim ve kapıyı açıp içeri girdim işte bebeğim orda duruyordu siyah maseratime atlayıp hemen ordan çıktım ve okula giriş yaptım arabayı en dikkat çeken yere parkettim ve hemen arabadan inip kilitledim sonrada herkes gibi kafeteryaya gittim bi nescafe aldım ve bulduğum ilk masaya oturdum yanıma gelen kişiye hiç şaşırmadım bana o zaman yardım eden yakın arkadaşım Saramina bana şaşkın şaşkın bakıyordu arkasındada bana okuldan çıkıp hastaneye gitmeme yardım eden kız mina duruyordu.Onlara gülümseyip el salladım yanıma geldiler ikisinede sarıldım öptüm onlar anlattı ben anlattım derken zilin çalmasına 10 dakika kala yanlarından ayrıldım ve hemen müdürün odasına gittim.Müdürümüz Jessica hanımda fazlasıyla şaşırmış fakat yeni imajımı beğendiğini söylemişti bu açıkçası hoşuma gitmişti ders programımı alıp hemen ilk derse gittim İngilizceydi.Sam denen hocanın dersiydi kendisi beni hepseverdi hastanede yattığım diğer süredede yanıma ziyaretime gelmişti o bir nevi abim gibiydi beni hiç yanından ayırmazdı biliyormusunuz o kadın annemi öldürdükten sonra abimide yollamıştı evde nerde olduğunu hala bilmiyorum daha 3,5 yaşındayken herşeyi kavramışken yapmıştı bunu abimi uzun süre bulamamıştım.Hala bulamıyordum zaten o ayrı bir konuydu.Hemen sınıfa girdim ve yerime oturdum.Yanıma biri oturdu hiç umursamadım çünkü kimin geldiğini biliyordum oda sınıfta kalmıştı araştırmıştım tabiki karşısına güçlü bir kız olarak çıkmam gerekiyordu.Sam hoca derse girince sırayla herkes kendini tanıtmıştı Andrew ve ben kalmıştık bir tek önce o kalktı ve konuştu.
"Ben Andrew zaten kim olduğum yakında anlaşılır bir sene sınıfta kadım onun haricinde birşey yok" dedi ve yerine oturdu ben kalktım ayağa herkes pür dikkat bana bakıyordu ve konuşmaya başladım.
"Ben Kelly Anderson.Bazı sağlık durumları sebebiyle 1 sene sınıfta kaldım.Ama yine aranızdayım"sonra Sam konuştu.
"Seni en son hastanede ziyaret etmiştim kelly.Seni çok iyi gördüm tekrar geçmiş olsun.Size gelince bay Uley sıra arkadaşınız da 1 yıl kaybettirdiniz disiplin suçunuz fazla ağır gelmiş olsa gerek" dedi ve ben konuştum hemen
"Evet hocam en son makinelere bağlı yaşıyordum 1 ay komada kaldıktan başkalarından beklediğim desteği ve saygıyı gösterdiğiniz için size çok minnettarım"
"Önemli değil canım" demiş ve gülümsemişti.Hemen Andrew lafa atıldı
"Demek hocayla bile görüşüyor fakat bana cevap vermiyordun."
"Andrew daha fazla saygısızlık etme ve bu konu kapansın" dediğimde hocada sakinleşmişti.Fakat beni yanına çağırmıştı yanına gittim hastaneye gitmemiz gerektiğini söylediğinde garipsemiştim.Ders zili çalmıştı ve bugün bitmişti.Sam hoca yanıma gelmişti ve durumu bana anlatmıştı onun abim olma olasılığı vardı demekki.Hemen hastaneye gittik ve DNA testi yaptırdık.Akşam üzeri sonuçlar elimize ulaştığında abi kardeş olduğumuz ortaya çıkmıştı abim benim onunla kalmam konusunda ısrar ediyor fakat ben de bende kalmamız konusunda ısrar ediyordum.Hemen abim bana taşındı ve biz abimle birlikte yaşamaya başladık.Okula beraber geldiğimizde herkes şaşırmıştı.Tek fark bize sinirli bir şekilde gelen Andrew olmuştu.
Merhabalarr kusura bakmayın geciktirdiğim için özür diliyorum bayram telaşı olduğu için geciktiriyorum.Bu seferlik böyle oldu maalesef bir sonraki bölümde görüşmek üzere kendinize dikkat edin arkadaşlar.Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.İyi Okumalar...
