DİLSİZ

5. Bölüm Davet

Merhaba arkadaşlar ben geldim yazarınız geldi. Tatliş bir bölümle hem de. Yakınlaşmaya başlıyor artık karakterlerimiz.

Neyse ben sizi çok tutmayayım hemen okumaya geçin.💚

İyi okumalar 📖❤️

"Ağzına sıçıp bıraktığınız o güzel kadınları bir gün çok özleyeceksiniz, ama işte o gün çok geç olacak."

#Işıl'ın ağzından#

Kafamın içinde tepinen karıncalar yüzünden bir türlü işimi doğru yapamıyordum. Beynimde gezinip beni deli ediyorlardı. Ellerimle başımı ovuşturdum ve uzun bir nefesi dışarıya verdim. Bugün daha yeni başlamasına rağmen cidden yorulmuştum.

"Işıl, babam seni çağırıyor." Diyen Selim'e döndüm. Geçen hafta olan olayı atlatamamış gibi görünüyordu. Öyle de olmalıydı zaten. Bana dokunmasından oldukça rahatsız olmuştum. Ama şaşkınlıktan hareket de edememiştim. Neyse ki Melih yardımıma koşmuş onu benden ayırmıştı ama yine de biraz fazla abartmış gibi geliyordu bana. Kıskanmıştı sanırım.

Selim'e başımı salladım ve oturduğum yerden ayağa kalkıp üzerimdeki dizlerimin birazcık üzerinde biten elbiseyi sirkeledim. Saçlarımı da yukarıdan bir at kuyruğu yapıp Ahmet Amca'nın yanına gittim. Eşiyle birlikte kahve içiyorlardı. Onlara gülümsedim.

"Heh gel Işıl kızım seninle biraz konuşalım, bak gerçekten senin bizimle çalışmandan oldukça mutluyuz. Fakat senin çok yorulduğunu görüyoruz ve bu bizi üzüyor. Eğer burda çok yoruluyorsan başka bir iş bulabilirsin kızım anlayışla karşılarız." Dedi Ahmet Amca.

Ben de onların bu dedikleri üzerine hemen yakınımdaki çantamın cebinden defterimi ve kalemimi çıkarıp cevabımı yazdım.

^Ahmet amca evet burda yoruluyorum ama burda olmaktan çok mutluyum da. Kazancım gayet iyi ve aldığım paraya göre az bile çalışıyorum. Lütfen bir daha sormayın bana bunu.^

Onlara uzattım ve okumalarını bekledim. İkisi de çok yaşlı olduklarından okumaları biraz geç sürmüştü. Fakat yazdıklarımı anlayışla karşıladılar ve işlerinin başına döndüler. Ben de birazdan öğle molası olacağından masaları biraz topladım ve ardından yemekleri tabaklarına koymaya başladım.

***

Öğle molası bitmek üzereydi ve ben şu an tam bir FlashTV havasıyla yere yığılmak istiyordum. Belim ve omuzlarım cidden sızlıyorlardı ama etrafı toparlamak zorundaydım. Koca bir Of çektim ve etrafa öldürücü bakışlarımı attım.

Bana doğru gelen Melih'i görmemle hemen ayağım birbirine dolandı ve saçımı başımı düzelttim. Bu adamın yanında güzel olmak istiyordum. Onun ilgisini çekebilir miyim o başka? Hemen kıyafetimi de bir yoklayıp ona baktım. Yanıma gelmişti bile.

"Nasılsın Işıl? Eee şey ben sana bir şey soracaktım. Bu akşam benimle bir yemek yer misin?" Söylerken eli ensesine gitmişti ve çok çekici duruyordu. Bana ettiği teklif beni çok heyecanlandırmıştı. Hemen defterimi çıkardım.

^Olur, hem de çok güzel olur. Ben nasıl bir şey giymeliyim? Yani çok mu resmi olsun yoksa rahat mı?^

"İkisinin arası olsa güzel olur. Benim şimdi gitmem lazım bir saat sonra ameliyatım var. Akşam seni 8 gibi evinden alırım. Adresi mesaj at." Dedi ve yanımdan ayrıldı. Çok heyecanlanmıştım. Akşam bildin onunla yemeğe çıkacaktım.

Daldığım hayallerden çıkıp etrafıma bakındım çoğu kişi yemeğini bitirmiş kendi katına çıkıyordu. Ben de iş başa düştü deyip etraftaki tepsileri toplamaya koyuldum. İnsanlar şu tepsileri çok pis kullanıyordu.