Από το σκοτάδι στο φως (Bts Greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 10💙

Μ:" Που είναι το μπάνιο; "
Jm: "Δεύτερη  πόρτα αριστερά. "ψιθύρισε χωρίς  να γυρίσει  καν να με κοιτάξει.

Ηταν ένα μεγάλο κλασικό σπίτι. Καθως προχωρούσα  έβλεπα τους πίνακες ζωγραφικής που κύριο θέμα τους ηταν οι άγγελοι και οι δαίμονες. Οκ.. Ειναι πολύ περίεργος, παρα πολύ περίεργος, έχω αρχίσει  να τρομάζω...

Μπήκα  στο μπάνιο πήρα  οτι χρειαζόμουν  και αρχίσα να καθαρίζω.  Ξεσκόνησα,  σκούπισα, σφουγγάρισα,  έπλυνα τα πιάτα, καθάρισα, τίναξα τα  καθίσματα από τους καναπέδες και γενικά  έκανα οτι έβρισκα για να μην παω κοντά  του.

Jm:"Μήπως θες βοήθεια; "
Μ:"Ειλικρινά πιστεύεις ότι ένας άνθρωπος που δε βλέπει μπροστά του, κουτσαίνει και ειναι ο μίσος από οτι ήταν μπορεί να με βοηθήσει; "
Jm:"Να το εκλάβω ως όχι; "
Μ:" Φυσικά και ναί! Βαλε το κουκουτσακι σου να δουλέψει και λίγο!"φώναξα "Κάθομαι εδώ για να σου κάνω παρέα και να σε βοηθήσω οσο μπορώ, όχι για να σε κάνω χειρότερα, που μεταξυ μας δεν νομίζω οτι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο! "
Jm:" Κάλα κατάλαβα.Είπα  να φερθώ ευγενικά..."Ψιθύρισε και εκλεισε τα μάτια του στηρίζοντας το κεφάλι του στην πλάτη του καναπέ.

Κάποια ωρα αργότερα..

Οταν τελείωσα άφησα τα πράγματα μες στο μπάνιο γύρισα στο σαλόνι  και τον βρήκα  να κοιμάται  στον καναπέ. 

(Κρίμα είναι να τον ξυπνήσω.. )σκέφτηκα  και τον σκέπασα με μια κουβέρτα.
Πήγα  πάλι προς τον διάδρομο και άρχισα  να ψάχνω  ενα κρεβάτι  να κοιμηθώ.

Η πρώτη  πορτα που άνοιξα οδηγούσε σε ένα δωμάτιο χωρίς  έπιπλα ή φώτα.  Το μόνο  που υπήρχε  ηταν μια.. μια αλλη πόρτα ;
(Που να οδηγούσε εκείνη  η πόρτα..; )άφησα  τον εαυτό μου να σκεφτεί και το σώμα  μου να με τραβάει  προς το μέρος της.

Τα ακροδάχτυλα  μου ισα ίσα  ακούμπησαν το σκουριασμένο  χερούλι όταν ακούστηκε  κάτι  να σπάει  εκεί  που ήταν  το ετοιμοθάνατο.
Τυλιξα το χέρι  μου γύρω  από το χερούλι οταν η σκέψη έλαμψε  στο μυαλό μου.

ΤΟ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟ.

Ετρεξα τοσο γρήγορα που το χερούλι της πόρτας ξεκόλλησε και μου έμεινε στο χέρι.
Ανοιξα τα φώτα και είδα το ετοιμοθάνατο να στέκεται  όρθιο μπροστα απο ενα σπασμένο βάζο .

Η τουλάχιστον  αυτο που νόμιζα ετοιμοθάνατο. Ο Jimin είχε  γίνει  πάλι  οπως ήταν πριν και μπορώ  να πω ακόμα  καλύτερα.

Σήκωσε  το κεφάλι  του και τα χρυσά  του μάτια  καρφώθηκαν πάνω στα δικά μου.

Μ:"Τα ματια σου.. "ψιθύρισα και με κοίταζε  τωρα έκπληκτος. "Γιατί ειναι χρυσά; "

Χαλλο!! Σοου προσπάθησα  να ανεβάσω  οπως σας είπα.  Ξέρω  οτι είναι μικρό αλλά είναι  δύσκολο  να πάρεις  το κινητό  της μαμάς μου.  Επίσης  ανέβηκε  σήμερα  γιατι είχαν έρθει  κάποιοι  συγγενείς  μου και δεν μπορούσα  να τους  παρατήσω  γιατί  τους βλέπω  πολυ σπάνια.  Εμ ήθελα  να σας πω επίσης  οτι αν ειναι σκατά αι τραιντ. Αυτάαα.

Μπαίίίίίίίίίί

                                                           {Lalia🧡}