BRokEN / Finn Wolfhard

7. BÖLÜM

Çantasını kenara koyup mermerin üstüne oturdu. Emillia geliyor mu diye bir sağa bir sola bakıyordu.
Son anda gördü ki soldan hızlı adımlarla skyra'ya doğru yaklaşıyordu.
Mermerin üstünden kalkıp gülümsedi.
Skyra'nın önünde durdu. Sanki gözlerinden alev çıkıyormuş gibi gözüküyordu.

"Beni kandırdığını biliyordum! Bana arkadaş numarası çekip finn e yakınlaşacaktın. Fakat olayı ben son anda çakozladım! Benim hoşlandığım çocuğu mu ayartacaktın?!"

"Emy, ne demek istediği anlamıyorum! Daha açık konuşsana"

"Boşversene! Sen ne demek istediğimi anladın zaten! Ben daha da bu evde durmam"

Evin içerisine girdiği gibi odasına çıktı. Çantasına kıyafetlerini tıkıyordu, o sırada da göz yaşları akıyordu. Sonrasını hiç düşünmemişti. Nereye gidecekti? Nerde kalacaktı?

Çantasıya birlikte odasından çıktı.
Aşağıya indiğinde Skyra hala orada duruyordu. Yüzüne bile bakmamaya çalışarak hızlı bir şekilde dışarıya çıkıp kapıyı üstüne kapattı.

Onu durdurmaya çalışmadı çünkü ne kadar anlatmaya çalışsada dinlemeyeceğini biliyordu.
Artık Emillia diye birisi yoktu, yine yalnız kalmıştı, arkadaşsızdı.

Bunların hepsini ödetecekti.
Direk koltuktan ayağa kalktı ve yandan yeleğini alıp üstüne giydi.
Dışarı çıktığında kapı'nın önünde durdu.

Nereye gidecekti ki? Kimsesi yoktu zaten ama bunu yapan kişiye hesabını sorucaktı. Onunla ilk karşılaştığı yere yürümeye başladı.
Marketin önünde durduğunda orada yoktu. Gidebileceği başka yerleri düşünmeye başlarken sağ tarafa doğru yürümeye başladı.

Kulaklarında gülüşme sesleri yankılanıyordu. Kafasını yukarı kaldırı soluna baktı. Tellerin arkasında basketball sağası duruyordu. Bazı genç çocuklar da basketball oynuyordu.
Köşede gülüşen çocukların arasında da onu gördü.

Gözlerini ona dikerek kaşlarını çattı ve tel kapı'nın içine girdi.
Kimseyi umursamadan hızlı ve sert adımlarla ona doğru yürüyordu.
Önünde durduğunda yakalrından tutarak onu geriye itti.

"Adi piç! Hepsi senin yüzünden oldu! Seni bir anlık iyi birisi sanmıştım ama yanılmışım! Sen aşağılık pisliğin tekisin!"

Etrafındakiler şaşırarak ve gülerek ikisine bakıyordu. Finn de ciddiye almayarak sırıtmaya devam ediyordu.

"Dursana bir. Anlamıyorum ne dediğini?"

"Emillia'ya ne dediysen, artık benden nefret ediyor!"

"Bu benim sorunum değil. O yanlış anlamış ya da öyle bilmek istediği için kafasın da öyle bir algı oluşmuş"

"Şimdi gideceksin ve ona bizim birlikte olmadığımızı söyleyeceksin"

"Bunu neden yapayım?"

"Eğer yapmazsan o organı nı falçata ile keserim!"

Etrafta ki herkez den ses gelmeye başlamıştı ama bu skyra'yı ilgilendirmiyordu.

"Neden bu kadar agresifsin?"

"Seni herkesin içinde rezil ederim! Beni o gece neden kurtardın onu da anlamış değilim"

"Tecavüz edilmene izin mi verseydim?"

"Sende tecavüz etmiyor musun lan?"

"Bu seni ilgilendirmiyor! Zaten seninle bu aptalca tartışmayı yapmam bile vakit kaybı!"

"Sadece pisliksin, anladın mı? Pislik!"

Arkasını dönerek hızlı adımlarla basketball sağasından çıktı.

O arada da finn'in yanında duran arkadaşları gülüyordu.

"O kız kimdi? Yoksa eski becerdiğin kızlardan mı?"

"Yok be, ben öyle kızlarla birlikte olmuyorum"

Sarışın, mavi gözlü ve dolgun dudakları olan kız, finn'in omzuna kolunu koyarak konuştu.

"Bu akşam size geliyorum. Umarım çok eğleniriz!"

"Merak etme canım. Eğleneceğiz"