"İlk Gün"

408 23 3
                                    

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz.

Bölüm ile ilgili beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum😍😍😘

Multi;Ada

"Adaaa kalk kızım hadi kahvaltını yap yola çıkacağız." Annemin bağırmasıyla yataktan kalkmam bir oldu.Sahi biz nereye gidecektik? aaa bugün taşınacaktık tamamen unutmuşum.

Odama baktığımda tüm eşyalarım toparlanmıştı bir tek yatağım kalmıştı, oda bomboştu.

Hiç kalkmak istemiyordum, taşınmak istemiyordum bir kere buraya alışmıştım ve arkadaşlarımı bırakmak istemiyordum.

İstemeye istemeye de olsa yataktan kalkıp üzerimi değiştirip kahvaltıya indim.

Kahvaltıdan sonra okula gidip arkadaşlarımla vedalastim. Vee en yakin arkadaşım serkan Ile vedalaşmak cok zor oldu bayaaa agladik..

sonra toparlanip yola çıktık.Sonunda İzmir'e varmıştık yol hiç bitmiyecek sanmıştım.şimdi nerde miyiz yeni evimizin önündeyiz ve dışarıdan evi inceliyoruz.

Odam önceden hazırdı eşyalar bizden önce gelip hazırlanmıştı. Çok yorgun olduğum için kendimi direk yatağa attım.

Uyandığımda saate baktım ve saat 23:01'di ne ara bu kadar zaman geçmişti.Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve oturma odasına geçtim herkes uyuyordu.

Kendimi koltuğa attım film izlemeye başladım.Film bittikten sonra biraz telefonumla oyalamaya başladım ve ne göreyim aman Allah'ım bu ne yakışıklılık.

Adı Burak Sayer fotoğraflarına bakmaya başladım. çok yakışıklıydı.Biraz daha göz gezdirdikten sonra telefonu kapatıp uyumaya çalıştım ama uyuyamadım saate baktığımda 03:20'i geçiyordu.

Annemin "Ada kalk kızım koltukta uyumuşsun kahvaltı hazır."demesiyle uyandım. bugün okula başlayacaktım. Bu sene 11. Sınıf olduğum için ailem beni bir koleje yazdırmıştı. 2 yıl bu koleje gidecektim. Samer Koleji'ne. Koleje gitmek istemiyordum çünkü hepsi zengin çocuklarıydı ve hepsi çok havalıydı yani genellikle öyle olurdu. Tamam bizimde durumumuz iyiydi Ama Ben oyle degildim.  aiylemi kıramamıştım.ve kabul etmiştim.

Annem evde ekmek olmadığı için beni markete göndermişti. Neden abisi gitmedi diye sorarsanız abim erken çıkmıştı o yüzden ekmek ben almaya gitmek zorunda kaldim. Annem evden çıkarken sıkı sıkı temin etmişti kaybolmamam için neymiş buralari  hic bilmiyormusum kaybolabilirmişim... ya ben çocuk muyum? Hem kaybolursam telefonum var. Bu düşüncelerimden sıyrılıp 2 ekmek aldım eve doğru yürümeye başladım. Aklıma pepenin 2 Ekmek aldim eve gidiyorum Biri kucuk biri buyuk... (Koskoca kiz pepemi izliyor derseniz ever izliyorum cunku benimde kucuk kuzenlerim var onlarin yaninda zorla izleye izleye alistim)  Sacma dusuncelerimden siyrilip yurumeye devam ettim.

Tam ilerlerken birinin koluma çarpmasıyla durdum kolum acımıştı " aah önüne baksana" diye cırladım. Oda karşılık olarak "Asıl sen önüne bak küçük" dedi ve bir an duraksadım o bana küçük mü demişti? "Asıl sen küçüksün diye tekrar cırladım. Karşımdaki " Hadi özür dilede bitsin" deyince "neden ben özür diliyormuşum asıl sen özür dile ben sana çarpmadım ki!" diye söylendim o da "hadi uzatmada özür dile" diye karşılık verdi.Sonra tekrar konuştu: " burada durup küçük bir kızın benden özür dilemesini bekliyemem işim var ." dedi ve gitti giderken bende "Ben küçük değilim" diye bağırdım.

Karşımdaki çocuk yani ukala benden biraz uzundu! ve yakışıkliydi dedi iç sesim iç sesime karşılık olarak "yakışıklılığı batsin o mu yakışıklıydı pehh" dedim. İç sesim şimdi carpilacaksin dedi. Düşüncelerimden sıyrılıp yürümeye devam ettim eve gec gidip birde annemi cekemezdim .

Eve yaklaştığımda burnumdan soluyordum ama anneme hesap vermek istemediğim için eve girerken nefes aldım.

Kahvaltımı yaptıktan sonra üzerimi değiştirip okula gittim. Müdürle konuştuktan sonra Yeni sınıfıma girdim ve kapı tarafında en arkaya geçtim.Ders matematikti ilk ders matematik olur mu yaa? Allah rızası için biri yardım etsin.

Hoca derse girip tam anlatmaya başlarken beni gördü ve yeni bir arkadaşınız var sanırım diyip beni gösterdi kendimi tanıtmamı istedi. Tahtaya kalkıp kendimi tanıttım ve Kendimi tanıttıktan sonra yerime oturdum.Sıraya kafamı gömmüş yatıyordum ki kapının bir anda açılmasıyla kafamı kaldırmam bir oldu. Kapi oyle bir acildi ki pat diye ve sertçe acildigi icin korktum. Her kimse sanki sinifa degilde Ahira giriyor.

Karşımda birde ne göreyim? Sabahki uyuz çocuk ve arkasında 4 çocuk daha."Bunlar ne böyle sürü gibi ard arda geliyorlar "dedim içimden.Sınıfa girip hiç birşey demeden sıralarına oturdular. Ve hoca hiçbir şey demedi. Acaba özel okul olduğu için mi öyle? Yoksa onlara özel mi? Yok ya neden ayrımcılık yapsın ki hoca?  Düşüncelerimden sıyrılıp kafamı tekrar sıraya gömdüm.

Sabahki cocuk yanima gelip : "kalk" dedi.
Ben : "pardon?"
Sabah ki çocuk : "kalksana"
Bende "Allahallah tapili malin mi kalkmiyorum Sen git baska yere otur".
Yüzüme bakip "burası benim yerim kalk git baska yere otur? Dedi.
" allahallah Sen git baska yere otur" diye karşılık verdim.
"Bos yer yok Ben nereye otura bilirim?"

Diye cevap verdiğimde hoca "cocuklar hadi oturun yerlerinize" diyince yanima oturdu. Diğer 3 kiside 2'si önüme 1 i başka sıraya oturdu.

4.üncü dersin teneffüs zili çalmıştı okulu dolaşmak ve hava almak için aşağı indim 2 ders matematik ve 1 ders tarih dersi gördükten sonra beynim yanmıştı.

Bahçeye çıktım ve bahçede tek başına oturan bir kızın yanına gidip  "oturabilir miyim?" diye sordum oda "tabi" dedi. Elimi uzatıp "Merhaba ben Ada" oda "Merhaba bende Nilay" dedi.Sen bugün bizim sınifa gelen yeni kızsın. Adının Nilay olduğunu öğrendiğim kızla demek ki aynı sınıftaydık. kafamı galiba  gibi sallamamla gülümsedi.Birkaç dakika sessiz olduktan sonra sessizliği bozan ben oldum. "Şurada grupça oturanlar..." sorunu anlamış olmalıki konuşmaya başladı "Onlar küçüklükten beri arkadaşlar artık çete oldular. bak şimdi en başta olan Burak içlerinden en kötü olan ve en acımasızlarıdır. Çoğu kişiye kötülük yapar ve nedeni yok.Onun sağındaki Murat onunda Buraktan aşşağı kalır yanı yok oda çok kötü biri. Burak'ın solundaki Yaman çok eğlenceli, komik, zararsız biri ama gruptan birine bişey olursa çok sinirli oluyor.Yaman'ın yanındaki Gökhan kızlara çok ilgilidir sempatik, yakışıklı ve çok sakin sanki sinirlerini aldırmış gibi." dediğinde ikimizde gülmeye başladık ve sonra devam etti "Ve son olarak Ece grubun tek kızıdır.Oda Burak kadar kötü ve acımasızdır.

Aralarına kimseyi almazlar. kimse onlara karışmaz çünkü herkes onlardan korkar. Ama dillerine düşen kurtulamıyor ve en son careyi okuldan gitmekte buluyor." diye sözünü bitirdi.

Son ders zili çaldı ve evlere ayrıldık. Eve geldiğimde kendimi direk yatağa attım. Çalışma masasında ders çalışmayı sevmediğim için yatağım üzerinde test çözmeye başladım. Biraz test çözdükten sonra kitapları bir kenara fırlatıp tavanı izlemeye ve Nilay'ın bugün söylediklerini düşünmeye başladım.

Ilk bölümümu nasil buldunuz?

Sizce cete Ada'ya bulsacak mi? Bulasacaksa nasil bulasacak?

Yazım hataları için kusura bakmayın.Umarım beğenmişsinizdir yeni bölüm en kısa zamanda gelecek. Yorum ve votelerinizi bekliyorum😍😍😘

Liseli Psikopat'ım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin