Merhabaaaa 👋🏻
Nasılsınız?
Ayça ve Sinan merdivenleri birer birer çıktılar. Koridoru ilerlediler ve sonunda 7005 nolu odaya geldiler. Ayça kapıyı tıklatıp girdi. Sinan ise onu dışarıda bekledi. Selma yatağında oturuyordu. Ayça yanına gitti. 'Bir ziyaretçin var.' Gelsin der gibi başını salladı Selma. Ayça kapıya yönelip, Selma'ya gülümsedi ve içeriye Sinan girdi. Selma'nın yüzündeki gülücük kayboldu.
-' Hayır.Hayır. Yaklaşma bana uzak dur. Seni görmek istemiyorum.' Ağlamaya başlamıştı Selma. Ne oluyordu? Ayça Sinan'ın yüzüne baktı ve en iyisi dışarıda beklemen olacak galiba' dedi.Sinan dışarıya çıktı.
Ayça da Selma'nın yanına gidip ona sarıldı.
-'Ne oldu Selma bir şey mi hatırladın?'
-Hayır. Sadece o her kimse onu görmek istemiyorum.
-Tamam. Sen istemediğin sürece yanına yaklaşmayacak. Şimdii söyle bakalım Ne yemek istersinnn?
-Galiba canım tost istiyor. Kıkırdadı.
-Tamam. Yarım saate gelirim.
Hem Sinan'la konuşmak için bir bahaneydi bu hemde karnını doyurmak için. Odadan çıktı.
Sinan kapıda bekliyordu.
-Olanlardan dolayı özür dilerim sevgilim' dedi Ayça.
-Sorun değil hafızasını kaybettiği için beni hatırlamıyor ve yüzü cidden fazla morarmış. Bunu kimin yaptığını da mı bilmiyoruz?
-Şimdilik bilmiyoruz ve Selma'yı zorlamak istemiyorum. Hafızası yerine gelince öğreniriz. Şimdi Selma'ya ve bana tost yaptırmalıyız. Hadi kantine inelim.
-Tamam'
-Bu arada sen nasılsın seni özledim' dedi Ayça gülümseyerek.
-Ben iyiyim sevgilim. Bende seni özledim. Ama ne yapabiliriz. Sen bu dönemde arkadaşının yanında kal. Onunla ilgilen onu yalnız bırakma.
-Tamam. Sevgilim...
....
Sinan ve Ayça kahvaltılarını kantinde yapma kararı aldılar.Zaten Sinan odaya çıkamıyordu. Onu birazcık görmek bile onun için bir mucizeydi.Çok zaman geçmeden Ayça'nın Telefonu çaldı.Arayan Selma'ydı.Hemen Telefonu açtı Ayça.
-Alo,Selma
-Alo,Ayça nerde kaldın karnım guruldamaya başladı. Yoksa hala o adamla birlikte misin?
-Tamam, geliyorum.
Selma'nın sorusuna cevap vermedi. Çünkü cevap verseydi, şuanki ruh halinden dolayı azar yiyebilirdi.
-Sevgilim çok özür dilerim ama Selma beni çağırıyor onun tostunu da alıp gideyim.Seni seviyorum.Afiyet olsun.
-Görüşürüz sevgilim.
-Ayça Sinan'ın yanağına bir öpücük kondurdu ve gitti-
Merdivenleri çıkarken,acaba karar verdi mi diye düşündü Ayça.
Kapıyı çaldı ve içeriye girdi.
-Selammm ben geldim Aç kurt' dedi
-Selma kıkırdadı.
-Kurt kadar aç değilim ama bi tavşan kadar olabilir.' Dedi ve güldü.
Selma tostunu gömerken Ayça bir soru yöneltti.
-Karar verebildin mi?
-Evet. Sağlığım için en iyisi burada kalmak ve tedavi görmek.
-Çok sevindim. Bir de ailene haber vermemi ister misin?
-Bence şimdilik gerek Yok onlar çok telaş ederler. Tedavimi göreyim ondan sonra böyle böyle oldu diye anlatırız' dedi.
-Tamam.
-Bu arada tedavi görürken yanımda kalmanı istemyorum. Sadece gündüzleri gelirsin. Ziyaret eder gibi.
-Neden ne oldu ki?
-Yani sen yoruluyorsun ve ben böyle olsun istemiyorum.
-Sen bilirsin.Şimdi doktora tedaviyi kabul ettiğini belirteyim. Sonra eve gidip duş alayım. Sonra geriye gelirim. Mercimek çorbası da pişiririm sana olur mu?
-Olurrr. En sevdiğim.Güldü.
-Görüşürüz o zaman :)
-Görüşürüz.
Kapıdan çıktı. Yine ve yine doktorun odasına gidiyordu. Kapıyı tıklattı. İçeriye girdi.
-Doktor Bey Selma tedaviyi kabul etti. Haberiniz olsun istedim.
-Bu çok iyi bir haber çok sevindim.
-O zaman görüşmek üzere.
-Görüşürüz.
Bu anlamsız ciddiliğin sebebini anlamadı Ayça.
Hastahaneden çıktı.Telefonunu eline aldı. Sinan'ı aradı. Sinan Telefonu açmadı. Ayça mesaj bırakma kararı aldı.
/Ben Selma'nın yanından ayrıldım.\
Yürümeye devam etti.
Kısa kısa bölümler halinde yayınlayacağım 5.1/5.2..../5.5'i gibi. Neyse İyi tatiller 🏝 ❤️
