Elveda

224 42 4
                                    

bu gün dövüşün son günü sabah erkenden kalktım dogrusu hiç uyumadim çok düşündüm ve karar verdim dövüşden sonra selinle istanbula geri dönücem ben buraya ait değilim daha ne kadar daha kalabilirim ki en iyisu yol yakinken geri dönmek bu sefer kararim kesin selinle dönücem bu aldigim karari sabah kahvaltida recep amca ve emineye söyledim tabi çok uzulduler ama gitmede demediler onlarda biliyo ki ben buraya ait degilim selin aldigim karara sevinmis gibiydi tabiki bende çok heycanliyim selinle çok uzun bir yola cikicam tüm hazirliklar tamam esyalarimi topladim pek fazla biseyim yok zaten ve hep birlikte dövüş salonuna dogru yol soyunma odasinda beklerken sol göğsümun üstüne çok pis agri girdi neden oldugunu bilmiyorum ama ya sitresten yada orada dikiş vardi belki o yüzdendir diye düşündüm neyse ve spiker konusmaya başladı ilk dozeri çağırdı seyircilerden çok şiddetli bir alkışlama geldi spikerin sesini bile zor duyuyorum ve beklerken aha benide cagirdi uzun yolda yürürken beni alkışlayan seyircilere selam verip ringe girdim ve dozeri gördüğümde korkmadim diyemem çünkü benim 4 katim bir Öküzle dövüşcem ben dalmış dozere bakerken hakem bizi ortaya cagirdi ve maci başlatı mac başlar başlamaz karacigerimde bi agri hisetim dozerin yumruğu karacegirime ole bi girdiki kurşun olsa bu kadar acitmaz ben yerde kivranirken karşımdaki hayvan seyircileri costuracak el yareketleri yapiyo ben zor da olsa kalktim ayaga çok sinerlendim ben böyle ezilcek adam degilim yumruklari çok sert ce hızlı bir şekilde kafasina yapistirdim cani aciyo gibi karşılık veremiyo ve dozer çok sert bi sol yumruk saliyo yumrugun altindan gecip yumruklar atmaya devam ediyorum sanki rinkte dans ediyormu gibi ayaklarimda çok hızlı ve dozer düştü maç başlayalı ilk defa düştü hakem sayiyo ve nakavt dozeri yere sermistim ve seyirciler bu işe fazla sevinmesede ben çok mutluydum parayi alip recep amcaya verdim hemen gidip borçlarını ödedi eve geldigimizde burdaki son günümüz burda 1 senem geçti ayrilmak o kadar zor değil ilkde zorlansamda alışmistim gidip kaptana veda edim senki beni anlamış gibi havladi recep amcalara veda edip arabaya bindik emine bi kova suyu arkanizdan döktü gidikce uzaklasiyoduk arabada da bi sesizlik var sessizliği bozmak için konu aciyim dedim selin konusmama izin vermeden engin böyle olmuyo sen beni seviyosun ben seni ben seni afettim hadi barısalim dedi ben şaşırdım hata 1 dk yolla bakmadim selinse engin önüne bak kaza yapicaksin dedikten sonra araba bi kahkaha oldu 1 saat yol gidikten sonra bir kasabada inip lokantada yemek yedik yolun üstünde lunaparka benzer daha az oyuncak olsada güzel bir yerdi orda eglendik saar artik gece yarisi biz araba binip yola devam ettik selin yan kolukta uyuyodu aslında ona bakmaktan yola bile dogru düzgün bakamiyodum çok güzel çok masum uyuyodu neyse selin uyundiginda saat sabahin 5 si olmuştu istanbula girdik 1 saat yolumuz kaldı ben aslında eve gitmek istemiyodum babam beni gördüğünde ne tepki vercegini biliyodum ama elinde sonunda olacak şimdi olsun nolcak diye düşündüm siteye girdik evin önüne geldik selin hemen eve girdi ben biraz tedirgin olsamda cesaretimi toplayip kapiyi caldim.

babam beni gördüğünde elindeki rakı dolu bardağı yere düşürdü o kırılmayla beni tutup çekerek içeri götürüp bagirmasi bir oldu

babami ilk defa öyle görmüştüm çok sinirliydi ama hak etmiştim babam bana bagiriyodu en fenasida seni evlatliktan reddediyorum diyip kapinin önüne atmasiyla oldu tabi şaka filan yapiyo sandım şimdi gidiyim yarin gelip gönlünü alirim diye düşündüm ama kredi kartimdan para cekiceken ogrendimki babam çok ciddi tüm hesaplarimi kapatmış cebimde bir kuruş para yok berke gidiyim dedim babam berki eline almış berk suratima bile bakamadi ama yapacak bişey yok babam isterse herseyi yapar.

gençlikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin