❄10.BÖLÜM ❄

410 115 65
                                    


Siz hiç etrafınız kalabalık iken yalnız hissettiniz mi ?

İşte ben o yok iken kendimi yalnız hisettim...

Resmen beynim durmuştu hareket bile edemiyordum. Güney şuan ölüm ile savaşıyordu. Hemen kendime gelmek için ilk önce yüzümü yıkamaya gittim. Üzerimi de değiştirdikten sonra telefonu mu alıp odadan çıktım. Bizim buradan bu saatte nadir geçerdi taksiler inşallah birine denk gelirdim. Yola çıktığım da sokağın bomboş olduğunu fark etmem ile ağzımdan küçük bir küfür çıkması bir oldu. Durmadım koştum taksi bulan kadar da koşacaktım. Bizim evin iki sokak aşağısında bir taksi ile karşılaşınca durup el salladım durması için.

"Dur dursana allahın cezası duuurrr."

Durmuyor benim biraz daha koşacak mecalim kalmamıştı. Ağlamaktan etrafı bulanık görmeye başladım. Dizlerimi hissetmiyordum kendimi yere bırakınca hıçkırarak ağlamaya başladım.

"Allah'ım ne olur güneye bir şey olmasın lütfen "

Yanım da bir araba durunca kafamı kaldırdım daha demin durdurmaya çalıştığım taksiydi. Bir hışımla arabaya bindim. Hastanenin adresini verip acele etmesini söyledim. Hastane zaten çok yakınmış bilseydim koşardım hiç beklemeden taksiye parasını verdikten sonra içeriye girdim.

Aklımı kaybetmiştim kime ne diyeceğimi bilmiyordum deli gibi koşuyordum sadece. Birine çarpmam ile durdum kafamı kaldırdığım da doktor olduğunu fark edince güneyi sordum.

"Danışmana sorarsanız o nerde olduğunu bilir "

"Sen niye bilmiyorsun benim vaktim yok bir an önce onu görmem lazım "

"Hanımefendi öncelikle sakin olun ve danışmana sorun ben bütün hastaların nerde olduğunu nasıl bileyim "

Etrafım da dönmeye başladım nerdeydi bu danışman. Yok işte yok hiç bir yerde tekrar doktora dönüp danışmanım nerde olduğunu sordum.

"Direk gidin sonra sola dönün görürsünüz zaten geçmiş olsun "

Yine koştum ayağımda hiç mecal olmadan koştum. Sonunda danışmanı görmüştüm. Göz yaşlarımı silip karşımdaki kadına baktım.

"Gü-güney yüksel nerde yatıyor "

"Bakıyorum hemen "

Ne çok beklemişti bakmaya artık dayanamamıştım.

" Acele etsene kardeşim nerde"

"şuan ameliyatta arkadaşınız en alt kat inin lütfen "
S
adece ağlıyor koşuyor ve dua ediyordum onun için. Ameliyathanenin önüne geldiğim de dayanacak gücümün kalmadığını fark ettim. Güney benim için çok farklıydı her zaman her koşulda yanım da olamaya çalışırdı. Her ne kadar birbirimize bağırsakta hemen barışırdık kıyamazdı ki o bana. Ama şuan o soğuk yerde mücadele etmeye çalışıyor ve ben biliyorum ki o oradan kalkacak ve yanıma gelip yine neye ağlıyorsun sen sulu göz diyecek...

Telefonumu çıkartıp aliyi aradım. Uzun bir çalmadan sonra açtı telefonu

"Efendim belis bir şey mi oldu. Yine mi korktun ama sen korktuğun da beni değil güneyi ararsın "

Evet ben geceleri korktuğum da güneyi arardım oda sakinleştirmeye çalışırdı eğer hala öyleysem saatin kaç olduğunu umursamaz yanıma gelirdi. Şimdi de korkuyorum ama yanımda değil...

"Ali gü-güney kaza geçirmiş ben hastanedeyim."

"Ne diyorsun kızım sen güney kaza geçirdi filan diyorsun rüya rüya değil mi hadi lütfen rüya olduğunu söyle yalvarırım."

Mucize Lazım ( Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin