Adım Belis Gündoğdu 17 yaşındayım. Herkes tarafından tanınan bir ailenin kızıyım. Hayatım hep babamın dedikleri ile yaşayarak geçti. Evet babam ile yaşıyorum annem küçükken beni terk etmiş anneme benziyormuşum yani annemin arkadaşları öyle diyor.
P...
"Ey gövdede çiçeklenen zaman. Kendini sevmekten kimseyi sevememiş insan "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kitabima başladığınız tarihi yazarmisiniz ¿¿¿
"Belis(!) hadi uyan artık geç kalacaksın yoksa okuluna "
Her sabah şu sinir bozucu kadının sesi ile uyanmak zorundamıyım. Kim mi? tabiki de üvey annem aslında ben ona hiç Anne demedim.
Hep adı ile seslendim bu arada ismide Deniz bir kadına böyle isim konulur mu yaa isimden soğudum o derece nefret ediyorum yani.
Neyse daha fazla sinirlendirmeyelim çakma kraliçeyi. Yatağımdan tam kalkıyordum ki bilin bakalım noldu tabikide yere düşmedim. Benim inme tarzım böyle canlarım...
Aşağıya indiğim de masada kahvaltı yapıyorlar di Babamın yanına gidip yanağını öptükten sonra
"Günaydın Babacım "
dedikten sonra yerime oturdum.
"Denize Günaydın yok mu (?) "
Babamın bu dediğine göz devirip Denize döndüm. Ahh bide şu sinsi,sinsi gülmesi yokmu gelde bu kadına günaydın de. Sadece gülümseyip kahvaltıma devam ettim.
Tam masadan kalkacaktım ki Babam geri oturtturdu.
"Biliyorsunuz yeni bir işe ortak olduk ve bu akşam ortaklarımız yemeğe çağırdı. Siz ne düşünüyorsunuz kabul edeyim mi ? "
"Ahhh Aşkım(?) çok iyi düşünmüşler tabiki de tanımalıyız değilmi ortaklarımızı"
Bu kadının böyle konuşması beni öldürüyor sanki ben bilmiyorum Babamla sırf parası için birlikte olduğunu ama malesef ki Babam bunu göremiyor.
"Iyi siz gidersiniz o zaman Babacım biricik aşkın ile "
"Sende geliyorsun Belis(!) "
İtiraz edecektim ki babam "o kadar" deyip masadan kalktı.
Itiraz etmek bizim neyimize zaten. Neyse ki şu okullar tatile girince bende sizden uzaklaşmış ve mutluluğu arıyor olacağım.
" Hadi Belis işe geç kalacağım."
Ağzıma 1 zeytin daha attıktan sonra anahtarımı da alıp evden çıktım. Arabada sanki fırtına öncesi sessizlik var di. O yüzden ağzımı bile açmaya korkuyordum.
Neyse ki bizim okul evin 2 sokak aşağısıydı. Ben size demeyi unuttum Babamın yaptırdığı -GÜNDOĞDU KOLEJINDE- okuyorum. Ve ben bu durumdan hiç memnun değilim.
Niye mi ? Çünkü herkes zengin,şımarık,el üstünde büyütülmüş prenses olarak görüyor. Her ne kadar öyle olmasam da düşüncelerime Babamın konuşması ile ara verdim.
