DİKENLİ YOLLAR

*DY* 3.BÖLÜM

Multimedia: Pamela - Kal Benim İçin

Multimedia : Asya'nın küçüklük fotorafı

******

Bir romandın okuyup da bitiremediğim bir hayaldin yalvarıp da hükmedemediğim,
Bir sendin merhaba deyip elveda diyemediğim...

******

YIL 20 MART 2003

O günden sonra tam 1 hafta 4 gün geçmişti. Ayşegül o günden sonra bana soğuk, her günümüz beraber geçerken artık evime dahi uğramamalar, hatta evden dışarı çıktığını dahi görmemiştim. Serkan mı? Serkan, eve sadece geceleri gelip üzerini değiştirip çıkıyordu. Sırf benim uyuduğum saatte gelip gidiyordu. Ama bilmiyordu ki ben aslında geldiği zamanlar uyanık, neler yaptığını izlediğimi göremiyordu. Belki de farkediyordu ancak oralı dahi olmamakla birlikte umursamıyordu. Ne kadar nerede kaldığını merak etsem de umursamıyordum artık ne işler karıştırdığını. Asya uyanınca onu emzirip koltuğa yatırdım. Çocuğuma doğru düzgün beşik dahi almamıştım. Melda Abla ne kadar Serdar'a söyleyeyim alsın dese de kabul edemezdim.

Biz Ayşegülle birbirimize söz vermiştik her zaman birbirimizin yanında olucağımıza dair. En iyi yoksulluğu biz bilmez miydik? Üniversiteye giderken ailemizden para dahi isteyemezdik o yüzden garsonluk yaparak daha da azimlenerek okuduk biz. Doğru ya Serkan ile biz evlenirken de söz verdik değil mi? Hangi verdiğimiz sözü tuttuk ki. O nikah masasındayken hastalıkta, sağlıkta, iyi-kötü günümüzde birbirimizin yanında olucağımıza söz vermedik mi?

Aslında biz Serkan ile görücü usulü evlenmiş bir çifttik. Ben daha 22 yaşlarındayken evlenmiştik. Üniversite bittikten hemen sonra.. Aslında ben fazla sıcak bakmıyordum ama babam,annem en çok istemişti oysaki. Ama sonradan üniversiteye giderken derslerimin saat kaçta dahi biteceğini bilir beni kapının önünde beklerdi. Beraber gezmeye giderdik. Tabi normalde evli olmadığın bir adamla gezmek namus bakımından bize ters. Ama insanın benim annem ve Babam gibi ailesi olunca o konuları halledince de sıkıntı çıkmazdı.Mimarlık bölümünün daha yüksek lisans dahi yapamamıştım. O da annemin yüzünden. Serkan aslında hiç okumamı istemezdi. Zaten evlendikten sonra asla ama asla çalışmayacağımı belirtirdi. Her bir yere konuşmaya gittiğimizde evlilik konusu açardı. Yani ilk başlarda aramız limoni olsa da daha sonradan düzelmiş ve bizde diğer çiftler gibi normal olmaya başlamıştık. Daha sonra çalışmadığımdan hem de bu evi şenlendirecek bir bebeğe ihtiyaç duymuştuk. Asya karnımda iken daha 6 aylarına yakın Serkan ailesini kaybetmesiyle alkole başladı. Eve en azından bir kuruş para gelirken alkole ve kumara vermekten o da gelmez oldu. Bende çalışayım dedim bağırdı çağırdı. Alkollü olduğu günler eve geldiğinde ailesi ile pek fazla aram iyi olmadığı için ölmelerinin sebebi olarak beni suçluyor bazen de sinirini çıkarmak için kırıp döküyordu her yeri. Sonra bir gün yine alkollü geldiği gün bana saldırıyor. Karşımdaki adamı tanıyamıyorum bile. Nasıl böyle hala geldiğini hala sorguluyorum. Acaba gerçekten benim suçum var mı diye geceleri her başımı yastığa başımı koyduğumda kendimle hesaplaşıyordum. Sonra Asya'm büyümeye başladığında biraz daha çok psikolojik,fiziksel veya ruhsal her türlü şiddet uygulamaya başlamıştı. Fakat o artık canımı acıtmıyordu ki benim tek düşündüğüm kişi Asya idi. O benim ancak ayakta dik olarak kalmamı sağlıyordu. Hani insan kalbi olmadan yaşayabilir mi hiç? İşte bende onsuz yaşayamazdım. Evet içerdi, döverdi Ancak aldatmayı asla yapmayacak biriydi işte. Demek ki asla asla demeyeceksin. Asla kelimesi sadece bu cümleye özeldi.