MUTIMEDYA: ASYA'NIN ANNESİ İLE ÇEKİLMİŞ FOTOĞRAFI
*********£$*********
Vakiti değiI fakat bir gün geIecek ve seni unutacağım eIbet.
Seni unutturan o kaIbe binIerce defa şükür edecek bu benIiğim ve sen
kendinden nefret edeceksin!
*********€$*********
Boş, kapkaranlık bir sokakta tek başımayım. Ben ne ara buraya geldim ki? Neresi burası? Niye kimse yok? Karanlığın içinde gri bir şeye doğru koşuyorum. Arkamdan geçen birisi oluyor.
" KİM VAR ORDA? ALLAH AŞKINA CEVAP VERİN! NERESİ BURASI!"
Çığlıklarımın boğazımı akıttığın hissediyorum. Sonra karşıma küçücük bir kız çıkıyor. Karşımda uzaktan uzaktan süzüyordu beni. Ne geliyor ne gidiyor. Kıza sesleniyorum, sesim yankılanıyor ama duymuyordu. Ya da duyuyor cevap vermiyordu. Kahverengi gözleri karanlığın içinde dahi parıldıyor. Saçları o kadar uzun ki yüzünün şah damarlarını kapatmış rüzgarın içinde dans ederek çarpıyordu. Sonra karanlığın arasında topuk sesleri geliyor. Tak tak tak... Sonra bir erekk suileti görünüyor. Güzel kızın arkasında durmuş bana doğru bakıyordu. Gözlerini hiç kırpmadan bakıyordu adeta. Sonra bir kız sesi duydum. Yanındaki adamla konuşuyordu. Onları izliyordum sadece. Adım atsam bir şey olacakmış gibi hissediyordum.
" Kızımı benden koparamayacaksın!"
Bu sesi tanıyordum. Serkandı bu. Peki o kız, o kız kimdi?
" Kim bu kadın babacığım."
"ASYA'M!"
"Baba bu kadın ismimi nerden biliyor."
" Bu kadın hep bana sorardın ya annem nerde diye? Karşında."
" Beni bırakıp giden sen misin?"
"ANNE ANNE ANNEE"
" Nefret ediyorum senden!"
Başımda beni uyandırmaya çalışan kızıma hemen sımsıkı sarıldım. Sadece rüyaydı. Sadece bir kabustu. Bünyemin bana kurduğu bir tuzaktı. Rüyadan çıkıp dolapta olan birkaç malzemelerle kahvaltı hazırlayıp Asya'nın karnını doyurdum. İlk defa dışarı çıkmak istemişti. Melda abla da teyzelerin yanına oturmuş çekirdek çıtlatıyordu. Doğaç ise kenarda sessizce oturuyor. Mahallede oynayan çocukları izliyordu. Niye çocukların yanına gitmiyordu ki? Melda ablaların yanına gidince hemen yer açtı. Asya' ya baktığımda Doğaç'ın yanına ilerliyordu. Bu iyiye işaretti. Arkadaş edinmeye çalışıyordu. Onlara baktığımda Asya'nın sürekli konuştuğunu,Doğaç göstermek istermecesine alttan gülümsüyor ancak hiç konuşmuyordu. Neyse ki iletişim kurucak bir arkadaş bulmuştu kendine. Melda ablanın elini önümde bir sağa bir sola sallıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİKENLİ YOLLAR
Teen FictionHer şey zor mu olur bu hayatta? Hayal kurmak bile mi bu kadar mı zor? Hayalinde bile mutluluğu engelleyen gerçekler çıkıyor insanın karşısına. Gerçekle yüzleşmekten korktuğumuzdan değil ama bazen sadece hayallerimizde mutlu değil miyiz z...
