Diyorlar ki ben uyanmadan kaçırmışlar güneşi ıssıza,
Denizin nefesini kesmişler anlatmasın diye,
Ruhumu bembeyaz karlarla karanlığa gömeceklermiş,
Umudu unutmam için.
Umudun ölümüm olacağını bilsem unutmam halbuki,
Emeğim hiç demirlemeyecek bir gemide gezinse,
Beklerim yine sabırla.
Çünkü inanıyorum,
Güneş yeniden parıltısını yayacak denizin mavisine,
Ben yeniden koyu kasketimle koşacağım
Sarışın, uçsuz bucaksız tarlalarda.
Neşe olacağım üzgünün kasvetine,
Umut olacağım fakirin geleceğine,
Sonra yorulacağım belki.
Denizin mavisi, güneşin parıltısı ve ben
Bahanemiz olacak bu yorgunluk,
Buluşacağız güneşin izni dolmadan
Meydan okumak için yeryüzüne,
Serinlik katmak için yüreklere.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE YARISI
Poetryİnsan en çok da rahat etmek istiyor. Başını yastığa koyduğun anda uyumak. İşte arkana bakmadan koşmak böyle bir şey....
