Bugün arkamızdan aşk şarkısını çaldılar,
Fakat sen küçüktün,
O ölçüde korkak,
Kızamıyorum,
Üzülme içinde her ne yaşıyorsan,
Beni tanımıyorsun çünkü,
Dahası kendine yabancısın.
Bak bana,
Ben bu dünyada gördüğüm en cesaretsiz insanım,
Yine de konu sen oldu mu
Dinlediğim bir kişi bile var mı?
Çünkü kendimi tanıdım,
Memnunum bu halimden,
Sensiz pek eksiğim,
Yüzyıl yaşayacağim belki,
On saniyesine aşkımı ayıramayacağım.
Yine de dudaklarimdan tebessum,
Gözlerimin karasından derinlik,
Kalbimin vurgunundan sen eksik olmayacaksın.
Sen de bana kızma,
Hakkın da yok zaten,
Ikimiz de biliyoruz ki
Sen beni bulmasaydın,
Ben sana böyle gelmezdim.
Biliyorum
Daha da acı çekeceğim,
Çok ağlayacağım,
Neden diye çok soracağım,
Yine de hep kendimde olacağım.
Kaçmayacağim,
Tanıyacağım,
Kendimi daha da tanıyacağım.
Ve sen bir gün bulursan kendini,
Elini kalbine götür,
Bugünlerimizi hatırla,
Tebessüm et devamında,
Ben hep yüreğinde olacağım,
Ve sen ne zaman gelirsen gel,
Neden geldin diye sormayacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE YARISI
Puisiİnsan en çok da rahat etmek istiyor. Başını yastığa koyduğun anda uyumak. İşte arkana bakmadan koşmak böyle bir şey....
