Rüyaların tersi çıkar derler,
Seninle rüyamda ne zaman soğuk olsak,
Sabaha huzurla başlıyorum istemsizce,
Rüyadan senin sevgine medet umuyorum,
Doğru olmadığını bilsem bile inanıyorum,
Ve vazgeçemiyorum,
Sen suskunsun ya hani,
Belki korkunu rüyalar anlatıyordur diyorum,
Anlamaya çalışıp yine kendimi üzüyorum.Peki ama ne diye iyi anlaştın dün gece benimle?
Uyandığımda iyi olacaksak şayet,
Ömrümün tüm geceleri feda olsun,
Zehir olsun her karanlik,
Razıyım.Haberin yok değil mi?
Haklılığımın haksızlığına yenik düştüğü bu sevgiden.
Belki bu bile bir umut.
Ya umrunda değilse?
Aklına bile gelmediyse?
Öyle ise şayet;
Sence de dünyanın en büyük haksızlığı bu değil mi?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE YARISI
Poetryİnsan en çok da rahat etmek istiyor. Başını yastığa koyduğun anda uyumak. İşte arkana bakmadan koşmak böyle bir şey....