O gün sana bakamadığımı farkettim
İlk defa yaşıyordum bunu
İlk defa birinin gözlerinde çaresizdim
Korkudan değil
Utançtan da değil
Özlemine alışmaya çalışıyordum
Gidecektin çünkü
Arkana bile bakmadan
Nasılsa hiç anlayamadan
Ben de anlatamayacağım ya
Sadece şiirler yazacağım
Fakat onu da kısa zamanda kesmem lazım
Çünkü seni unutmam lazım
Bilir misin bilmiyorum
Dizeler pek unutturmuyor insana
Bilakis deştikçe deşiyor
Fakat benim seni unutmam lazım
Onun için de yazmamam lazım
Belki son defa övmem lazım
Gülüşünü yürüyüşünü kızışını
Hatta bir halt bilmeyen o toy halini
Ah ne diye o kadar küçüktün sanki
Hiç olmazsa yüreğin daha derin olsaydı
Yazarken ilk konuşmamızı hatırladım şimdi
Sesin titremişti
Belki benim de öyleydi
Hatta siz diye hitap etmiştin bir an
Bu kadar az tanışıp
Bu kadar ayrıntıyı hatırladığım kimsem yok benim
Son görüşümü de hatırlıyorum mesela
Sahi ne yapmak istedin orada
Yanıma mı gelmeye çalıştın
Kaçmak mı istedin
Sen söylemedin belki ama
Ben o an seni son defa gördüğümü anladım
Dahasını da söyleyeyim
Eğer yanıma gelseydin
Seni sevdiğimi de söyleyecektim
Gelmedin
Küçüktün
Yüreğin de derin değildi
Ve gittin
Arkana bakmadan veda etmeden
Hoşçakal.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE YARISI
Poetryİnsan en çok da rahat etmek istiyor. Başını yastığa koyduğun anda uyumak. İşte arkana bakmadan koşmak böyle bir şey....