Rüzgar eser,
Fırtına kopar,
Yağmur yağar,
Gök ikiye ayrılır,
Yine de kalkmazsın yerinden.
Çiçekler sorgusuz verirler canlarını,
Belki ağaçlar da teslim olmak isterler,
Her renk soluksuz kalır,
Ölüme koşar toprak ve muhitleri,
Yine de kıpırdamazsın.
Sevginin soğuğunu almışsan bir kere,
En ümitsiz kışlar baharıdır yüreğinin,
Hatta kış dediğin nedir ki?
Aşk kıyametidir insanın.
Imkansızlıktır,
Gazete parçasındaki adsız ölüm ilanıdır,
Çaresizliktir,
Zamanı belli olmayan infazındır,
Hal böyle iken,
Yorulmanın ne faydası var ki zaten?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE YARISI
Poetryİnsan en çok da rahat etmek istiyor. Başını yastığa koyduğun anda uyumak. İşte arkana bakmadan koşmak böyle bir şey....