Sıcacık bir odada üşür insan,
Yalnızlık titretir bazen bedenini,
Bazen açık sözlü bir şarkı ağır gelir ruhuna,
Özlemi hisseder her hücresinde,
Belki de hiç sahip olamadığını hatırlar,
Özlem duyduğu uzaktaki tebessüme.
Olduğu yerde titrer insan,
Kimsenin gelmeyeceğini bildiği yerde,
Başını dizlerinin arasına alarak,
Ve biraz da hıçkırarak,
Sarılacak birisinin gelmesini isteyerek,
Ve gelmeyeceğini bilerek.
Sebepsizmiş gibi iç çeker insan,
Aslında sebebinden utanarak,
Umudunun biteceği yerde kalemini alır,
Bir şiir yazar kendini anlatan,
Herhangi bir insandan bahsederek,
Kimsesizligini yanına alıp uyur sonra,
Yalnızca kaleminin umuduna sığınarak.
Sonra,
Sonra en çok da ağlar insan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE YARISI
Poetryİnsan en çok da rahat etmek istiyor. Başını yastığa koyduğun anda uyumak. İşte arkana bakmadan koşmak böyle bir şey....
