Zifiri karanlıkta beliren hilale benzetiyorum seni,
Gecenin en değerlisi, zarif ve bir o kadar alımlı.
Elimi uzatsam saracakmışım hissindeyim,
Lakin varlığımdan bihaber gerçeğindesin,
Nefesimin yetemeyeceği uzaklıktasın.
Tek tesellim bilinmezi silen ihtişamlı ışığın,
Yüreğimin tam içine içine vuruyor,
Hayat bu işte,
Aydınlattığın yerde ne olduğundan habersizsin.
Hükmünün gün ışığında son bulacağı ümidindeydim,
Gel gör ki görülmediğin her saniye azaptan öteymiş,
Gecede umut varmış,
Gündüz umudu da bitiriyor.
Ne diye işledin hücrelerime bilmiyorum,
Ne güzel unutacaktım seni normal şartlarda,
Öyle görünüyor ki şartlar normal değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE YARISI
Poetryİnsan en çok da rahat etmek istiyor. Başını yastığa koyduğun anda uyumak. İşte arkana bakmadan koşmak böyle bir şey....
