shooter • malik

3/10| antonio's dirty store

Seattle'dan Centralia' ya varmamız neredeyse iki buçuk saatimizi almıştı. Yol boyunca Zayn' in tuhaf parti müziklerini dinlerken aynı zamanda uçuk danslarını da izlemek zorunda kalmış ve her anında kaza yapmamayı ummuştum. Onu anlamak gerçekten zor. Çok neşeliyken bir anda öfkeden çıldırıyordu ve dün geceki çıldırmış halini hatırladıkça onu öfkelendirmekten korkuyor, sessiz kalmayı tercih ediyordum.

Centralia' nın arka sokaklarına doğru sürerken "Arkadaşının yanında çok duracak mıyız?" diye sormuştum.

"Belli değil. Birbirimizi öldürme ihtimalimiz de var."

"Öldürme ihtimali mi?"

"Uyuşturucu ticareti yapıyoruz Adela. Her zaman ölebiliriz."

Depo gibi bir yapının önünde durduğunda kapıda dikilen iki iri adamla göz göze gelmiş ve hemen bakışlarımı Zayn' e kaçırmıştım. Cebinden çıkardığı o beyaz tozu elinin üzerine küçük bir miktar dökerek içine çekti. Ardından belinin arkasındaki silahı çıkarıp emniyetini indirdikten sonra tekrar beline sıkıştırdı.

"Burada mı bekleyeceğim?"

"Yanımdan ayrılmayacaksın." Bana doğru eğildiği sırada gergince koltuğa yaslandım. Açtığı torpidonun içinden bir paket çıkarmış ve pakete ilk bakışımda bunun o bahsettiği bir kiloluk kokain olduğunu anlamıştım.

"Hadi gel."

Nereye sürüklendiğimi bilmeden onunla birlikte arabadan indiğimde hemen yanına gittim. Adamların üzerimdeki bakışlarından pek hoşlanmamıştım ve bir şekilde -bunun çok saçma olduğunu bilsem de- Zayn' in yanında daha güvende hissediyordum. Yine de bu deli gibi korkmadığım anlamına gelmezdi.

"Antonio içeride mi?" diye sordu Zayn, o karanlık bakışları ve sesi ile. Bir anda başka bir insana dönüşmüştü.

"Seni bekliyor."

"Kapıları aç öyleyse."

Soldaki olan bana baktı. "Kızı aramamız gerekir."

Aramak derken ne demek istemişti?

"Kız temiz ve benimle."

"Bay Mo-"

"Kız benimle dedim. Seni sikmeden önce kapıları aç." Adam ondan korkmuştu, bunu gözlerinin içinde gördüm. Başka hiçbir şey söylemeden bizim için kapıları açtığında Zayn ile birlikte içeri girdik. Tıpkı onun dinlediği şarkılara benzer ritimli bir şarkı bu kirli depoyu inletiyordu. Deponun merkezindeki uzun bir koltukta oturan adam bizim geldiğimizi gördüğünde elini kaldırdı ve içerideki kızlardan birisi müziğin sesini kıstı. Yaklaşık on tane kız vardı içeride, tam saymamıştım. Bazıları dans ediyor, bazıları ise adamı çevresinde oturmuş onu okşuyor, hatta bir tanesi onun önünde diz çökmüş bir şekilde ona sakso çekiyordu.

İçeride sadece bir koltuk, önünde büyük bir sehpa, dolap ve ses sistemi vardı. Onun dışında her yer pislik içinde, nemli ve iğrenç kokuyordu.

"Kızlar." dedi adam. Sesi depo boyunca yankılandı. Ona sakso çeken ve içerideki tüm kızlar aynı anda ayaklanarak deponun çıkışına doğru yöneldi. Yanımızdan geçen kadınlardan sarışın olanı sırıtarak "N'aber Zayn?" dediğinde Zayn kızın kıçına bir tokat atıp arsız bir gülüş ile ona karşılık vermişti.

Neyse ki sonunda tüm kızlar çıktı, kapı sertçe kapandı.

Ayağa kalkan Antonio bize doğru yaklaştıkça gerginliğim büyüyor ve gözlerimi ondan alamıyordum. Korkunç bir şekilde iğrençti. Esmer teninin üzeri tıpkı Zayn gibi dövmeler ile doluydu fakat dövmelerin arasında en dikkat çekici olanı boğazına büyük ve ince harflerle kazılmış SEKS kelimesiydi. Saçlarının yanları kel, üstleri ise yapışkan bir madde ile yapıştırılmış gibi tuhaf duruyordu. Dudaklarının üzerinde değil de yanlardan uzayan ve ot gibi görünen bıyıkları onu daha da iğrenç göstermişti.

Siyah bir eşofman takımı giyiyordu. Eşofman üstünün fermuarı göbek deliğine kadar açık, çıplak göğsündeki dövmeleri gözler önüne seriyor, boynundaki altın zincirler deponun loş ışığında ışıldıyordu.

"Seni tekrar gördüğüm için mutluyum arkadaşım." dedikten hemen sonra Zayn ile sarıldılar.

"Ben de paramı alacağım için mutluyum."

"Tabi, tabi." Antonio normal görünmeyen bir yürüme ile deponun diğer köşesindeki dolaba gitti ve bir çekmeceyi açarak yüzlük olarak bantlanmış banknotlardan iki adeti ile geri döndü.

Birbirleri ile aynı anda değiş tokuş yaptıklarında Zayn banknotları silahı gibi belinin arkasına sıkıştırmış, Antonio ise cebinden çıkardığı bir çakı ile pakete ufak bir delik açmıştı. Bıçakla tozdan bir miktar alıp burnunu bıçağa yasladı ve hiç zorluk çekmeden tozu içine çekti.

"Olağanüstü. Zayn. Mükemmel. Mükemmel." Kahverengi gözlerini heyecanla bana döndürdüğünde sırıtarak bedenimi baştan aşağı süzmüştü. "Kız da güzelmiş. Yeni fahişen mi?"

"Fahişe değil."

"Ya?" Bu onu daha da meraklandırdığında karşıma geçip yüzümü detaylı bir şekilde inceledi. Korkuyordum. Korkudan ellerim titriyor ve gözlerimi ondan başka her şeyde gezdiriyordum.

"Onunla eğlenmeme izin vermez misin? Parası neyse öderim." Adamın dövmeli parmaklarını çenemde hissettiğimde başımı zorla kaldırdı. "Gözlerin. Yeşil. Ve çok güzel bebeğim."

Elimden tutarak beni kendisine çeken Zayn kolunu omzuma sararak bedenimi kendisine bastırdı.

"Satılık değil."

"Ah. Yazık oldu. Çok. Çok yazık oldu Zayn." Cebinden bir kumanda çıkardı ve ses sistemindeki müziğin sesini yükseltti.

"Sana iki katı para verirdim kardeşim. Evet. Gerçekten verirdim."

Müzikle dans etmeye başladı. Karşıma geçip gözlerimin içine bakarak yeleğinin fermuarını aşağı indirdiğinde tüm gövdesinin çıplaklığını bana sundu ve bedenini ileri geri sallamaya devam etti. Kendimi bir tımarhanede gibi hissederken "Gidelim." demişti Zayn.

Ele ele olacak şekilde depodan çıktığımızda doğruca arabasına binip yola devam ettik. Şokta olan bedenim ne bir şey söylüyor ne de hareket ediyor, az önce yaşadığım korku daha önceki hiçbir şeye benzemiyordu. Neredeyse satılacaktım. Beni satın almak istemişti. İnsan satın almak istemişti!

"Rahatla Adela. "

Cevap vermedim.

"Adela, yeni gerçekleri kaldırmak senin için zor olmalı fakat bunlar hayatın kendisi. Korkunu anlayabiliyorum. Zamanla bunlara alışacaksın. Her şey bir süre sonra normalleşir. İnsan psikolojisinde olan bir şey bu. Lisedeyken-"

"Normalleşmenin ne olduğunu biliyorum Zayn."

"Güzel. Öyleyse bunları dert etmene de gerek yok." Derin ve neşeli bir iç çekti. "Yol üzerinde küçük bir otel var. Bu gece orada kalacağız. Yarın da kaldığımız yerden devam ederiz."