MERHABA ARKADAŞLAR :)) BİLİYORUM DAHA YENİYİM VE SAYIMIZ ÇOK AZ :(( KİMSE YORUM YAPMIYOR O YÜZDEN MORALİM ÇOK BOZUK VE DİĞER BÖLÜMLERİ FAZLA YAZAMADIM. VEE FOTOĞRAF YÜKLEMEYİ BECEREMEDİM LÜTFEN YARDIM EDİN !!! HİKAYEDE Kİ KİŞİLERİN HAYALİMDEKİ RESİMLERİNİ SİZİNDE GÖRMENİZİ İSTİYORUM. EN SONDA BİR DUYURUM VAR! LÜTFEN OKUYUN. OKUDUĞUNUZ İÇİN ÇOOOOOK TEŞEKKÜR EDERİM VE SİZİ ÇOOOOOK SEVİYORUM <3<3<3
Yataktan zorla kalktıktan sonra kendimi direkt banyoya attım. Başımın sol karafı zonkluyordu, sanki birisi kafama çekiçle vuruyor gibiydi. Normal de banyo da normal şampuan kullanırdım ama şampuanın içinde alkol varmış. Bende o gün bugündür bebek şampuanı kullanıyorum ve saçlarımı yumuşacık yapıyor keşke daha önceden kullansaymışım. İşe geç kaldığımı biliyorum ama vanilyalı duj jeli de olmadan banyo mu yapılırmış canım. Hemen banyodan çıktım ve saçlarımı kurulamadan topuz yaptım. Altıma binici pantolonumu üzerime de mavi den buraya gelmeden önce yeni aldığım turkuaz bol tişörtümü geçirdim. Ayakkabı olarak da hastanede bütün gün ayakta kalacağım için rahat olsun diye lacivert/siyah new balance larımı giydim. Gözlük takıp takmama arasında gidip gelirken dışarıya bakınca takmaya karar verdim ve aynanın önünden o kadar para verip aldığım Mykita'yı alıp kafama taktım. Daha işim bitmemişti ve tekrar banyoya geçip sadece gözüme eyeliner sürdüm. Arkadaşlar makyajı gerçekten sevmiyorum daha önceden de söylemiştim zaten.
Telefonumda Stevie Nicks-Rhiannon çalmaya başladı -bayılıyorum bu şarkıya- ve koşarak odama gittim. Arayan Sinan'dı.
"Efendim?" dedim 32 dişim gözükerek
"Nerdesin kızım ya iki saattir kapının önünde seni bekliyorum bi çıkamadın haa" dedi sinirli sinirli
"Kapının önünde mi?" diyebildim sadece
"Evet, bide sürpriz yapacaktım sana ama.. " dedi ve sözünü bitirmedi.
"Beni beklediğini nereden bilebilirdim ki canım allah allah " sesim kızmış gibiydi ama içimde kelebekler uçuyordu sanki. 'Hoop kızım Ayla sakin ol ! Ne oluyor sana böyle! Kendine gel bakayım.' dedi içimden bir ses. Yahu ne oluyor bana böyle hastalarla uğraşa uğraşa sonunda kendim de mi öyle olmuştum.
"Aloo! Orda mısın Ayla?" tabi çocuk benim cevap vermemi bekliyordu ama ben burda kendi iç sesimle konuşuyordum. Saçmalığa bakın! -Ben yavaş yavaş delirmeye başladım galiba arkadaşlar.-
"E..evet, burdayım tabiki iki dakikaya geliyorum." dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Allahım ben ne yapacağım şimdi? Üzerimi değiştirmeli miyim? Yok ya hayır hayır ne gerek var ki. Hem ben neden bu çocuğa bu kadar yüz veriyorum . Daha yeni tanıştığım birisi sonuçta -ama taş olduğunu değiştirmez- neden umrunda olayım ki. Hem kim bilir hayatından kaç kişi geçmiştir benim gibi ve benden daha güzelleri. Belki de şuan da bile sevgilisi vardı !!! 'Off tamam Ayla sus artık ve in aşağı' peki tamam bişey demedim ve gidiyorum Sinan benim gram umrumda değil bi kere. En son gitmeden önce havaya parfüm sıktım ve altına geçtim. O kadar çok parfümden hoşlanmazdım. Yatağın üzerinden çantamı da alıp koşarak aşağı indim ve gözlüklerimi başımdan çıkarıp taktım. Kapıyı açtım ve o ağaca yaslanmış bana bakıyordu. Hiç istifini de bozmuyor da beyefendi. Sadece hafif bir tebessüm gönderdi bana. Bende onu taklit ettim. Yanına gittim ve
"Merhaba" dedim
"Hiç gelmeseydin" dedi tripli gibi yahu bu çocuk hala ergen gibi bana trip mi atıyor?!?!
"Ben mi dedim sana gel diye gerizekalı "
"Al işte şimdi de suçlu biz olduk." dedi. Bir gece de noldu yahu aramıza duvar örüldü sanki ama bende hiç bozulmadan devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UZAKTAKİ EV
ParanormalAyla İstanbul'a ilk defa gelmiş bir genç kız idi. Şimdi onu yepyeni sorunlar ve bambaşka bir hayat bekliyordu. Bakalım Ayla yeni hayatında neler yaşayacak ?
