Sabing Akin Ka Lang!

Chapter 9.

Elise POV 

Hindi ko alam kung ano na gagawin ko . Everything seems so wrong. Ganito ba kasaklap ang kapalaran ko?

Pagkatapos kong magmuni-muni bumangon na ako at tinignan ang blood stain sa kama sa huling pagkakataon at pinunasan ang tumakas na luha sa aking mga mata . I need to freshen up. 

Pagkatapos kong mag-ayos lumabas na ako ng bahay kelangan ko na rin mag grocery medyo iniinda ko pa ang sakit ng katawan ko pero kaya ko naman. 

Pagkasakay ko sa taxi dinukot ko ang phone ko.

Hello. Nasan ka? tanong ko sa kausap ko sa kabilang linya.

Nasa condo. Bakit Honey?

Mall tayo tas libre mo. Namiss kita paglambing ko sa kanya 

 Nang makita niya ako agad niya akong niyakap. 

Namiss kita honey. San ka ba nagpupunta? sabi ni Nathan at hinalikan niya ako sa noo. Bakas ang tuwa sa kanyang mga mata. Makita ko lang siya masaya na ako.

Naglibot-libot lang kami . Kumain at nanood ng sine. Tapos nag grocery kami at syempre libre niya. Diko namalayan na gabi na pala. Nag pumilit siyang ihatid ako pero tumanggi ako baka andun na naman si Darren at magalit pa yun.

Nag taxi na lang ulit ako. Pagpasok ko ng bahay nagulat ako may mga sampung kalalakihan na lahat nakatuxedo.Sa sala naman nakaupo si Darren na nagsasalin ng whiskey sa baso at halatang lasing na siya. Nang maramdaman niyang andito na ako binulungan niya yung nakatayong lalake sa tabi niya at umalis na silang lahat . Ngayon kaming dalawa na lang ang andito. 

Kinakabahan na naman ako. Nakakabingi ang katahimikan na tipong paghinga ko at tibok ng puso ko na lang ang tangi kong naririnig. 

San ka galing? tanong niya sakin mahina lang ang pagkakasabi niya ngunit ang tono ay parang nagbabanta.

Sa- sa m-mall halos di ko na mabuo ang salitang gusto kong sabihin.

Kasama mo ? tanong niya ulit sakin ngunit ang boses niya ay galit na galit at bigla siyang tumingin sakin nag-iwas ako ng tingin dahil naalala ko na naman ang nangyari kagabi at kanina. Para akong nahihiya na ewan sa kanya. 

K-kaibigan ko. 

Come here! tumingin ako sa kanya at umiling-iling ako. Nakakatakot talaga siya. Nangangatog na rin ang mga tuhod ko at nagbabadya na ring tumulo ang mga luha ko. 

I said come here he told me in his authorative tone I started to walk back. Nung tumayo na sya tumakbo na ako. Bago pa ako makalabas ng bahay hinila niya na ako at sinandal sa may pintuan. 

Pinipilit ko siyang itulak ngunit malakas siya sobrang lapit niya na lalong nagpakaba sakin at ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan ay rumagasa na .

Akin ka! You can't escape me! The day that I laid my eyes on you. I had marked you! You're mine!! Got it ? bawat salita niya ay sobrang diin na tipong wala na talaga akong kawala sa kanya kaya wala sa sariling napatango ako habang umiiyak. Bu then his expression softens at niyakap niya ako. Hush now wife. ngayon naman yung boses niya nagmamakaawa na, na parang nanlalambing. Bipolar talaga tong lalakeng to. Yumakap na lang ako sa kanya at umiyak ako ng umiyak sa dibdib niya.

Binuhat niya ako na parang bagong kasal at pumasok kami sa kwarto ko hinalikan niya ako sa noo then we both doze off to sleep ng magkayakap.