Baby It's Okay - Shinwon

01

> 22-10-2018 <

Haar bruine ogen kijken nieuwsgierig de ruimte rond. De vele mensen die om haar heen zitten lijken haar niet op te merken. De vele gesprekken die gaande zijn kan ze niet volgen, hoe hard ze ook praten er valt niks van te verstaan. Met haar zwart gelakte nagels tikt ze op het houten oppervlak waar ze achter zit, haar kin laat ze rusten op haar andere hand. Het groepje meiden dat voor haar zit is extreem overdreven aan het giechelen, wat er zo grappig is is voor haar niet duidelijk. Het donker harige meisje pakt de pen die op haar notitieboekje ligt en draait het blauwe object vervolgens tussen haar vingers. Een verveelde zucht rolt over haar lippen, haar ogen glijden af naar de oudere man die vooraan in het lokaal zit. Meneer Ko, economie leraar en de mentor van de klas die zich nu in het lokaal begeeft, lijkt zich totaal niet te ergeren aan de drukte. Hij is rustig bezig met het doornemen van een aantal papieren die op zijn bureau liggen. Hij was al klaar met de les die hij voor vandaag had voorbereid maar omdat hij de leerlingen niet eerder kan laten gaan, vanwege de school regels, had hij geen keuze en moest hij ze in het lokaal te laten zitten.
Het donker harige meisje draait zich om als ze ziet dat er iemand naast haar plaats neemt, de licht harige jongen schenkt haar een glimlach. "Zeg Ga-Yeong, weet jij toevallig wanneer we die toets voor geschiedenis hebben? Ik had het gevraagd aan mijn vrienden, maar geen van hen lijkt het te weten."
Ga-Yeong denkt even kort na. "Volgende week donderdag." antwoordt ze uiteindelijk, ze knikt even voor haar eigen bevestiging. "Oh okay, dankjewel! Ik moet echt een goed cijfer halen voor deze toets, anders heb ik een groot probleem." grinnikt de jongen die weer opstaat en terug loopt naar zijn eigen plek.

"Ik laat jullie toch iets eerder gaan, omdat ik nog wat moet doen. Jullie kunnen je spullen pakken en stilletjes het lokaal verlaten!" roept meneer Ko vanuit het niks, ondanks dat het heel luidruchtig in het lokaal was lijkt iedereen het gehoord te hebben. De hele klas staat in één keer op, de vele meiden lopen druk pratend en lachend het lokaal uit, de opmerking van hun docent over dat ze stil moesten zijn, negerend.
"Ga-Yeong, kan ik even met je praten?" vraagt de oudere man als bijna het hele lokaal leeg is. Het donker harige meisje knikt even, ze stopt de laatste spullen in haar tas en loopt dan naar het bureau van de oudere man toe.
"Ga jij maar alvast naar buiten Jisung, het duurt niet lang." meneer Ko kijkt de licht harige jongen die enkele minuten geleden nog naast Ga-Yeong was gaan zitten, kort aan. De jongen knikt en loopt zonder nog iets te zeggen het lokaal uit. Ga-Yeong weet dat Jisung de zoon van meneer Ko is. ''Het lijkt me zo handig om altijd een auto te hebben die je naar school brengt en weer mee naar huis neemt...''
"Goed, Ga-Yeong. Hoe gaat het met je?" vraagt de man die gebaard dat het meisje plaats moet gaan nemen op de stoel die naast zijn bureau staat. "Ja, het gaat wel goed." antwoordt het meisje, ze klinkt niet erg overtuigd maar het is wel duidelijk dat ze er ook niet meer over kwijt wilt. "Gaat het thuis ook goed? Met je ple-" "Thuis gaat het prima." antwoordt het meisje zonder de hele vraag van de man af te wachten, ze weet precies welke vragen hij zal stellen, elk gesprek zijn het weer dezelfde.
Meneer Ko haalt eens diep adem, hij bestudeert de blik in het meisje haar ogen eens goed. Dezelfde afgesloten en koude blik zoals altijd.
"Ik heb je cijfers eens bekeken..." begint de man, hij haalt een papiertje tevoorschijn waar de cijfers van het meisje op staan afgebeeld. "Je hebt een goede lijst, maar Engels is nog steeds een probleem. Het spijt me Ga-Yeong hoe hoog je andere cijfers ook zijn, met deze hoge onvoldoende op Engels kan je niet overgaan." met een ernstige blik kijkt hij het meisje aan. Ga-Yeong zucht eens diep. "Meneer, ik heb echt heel erg mijn best gedaan om dat cijfer omhoog te krijgen, maar het lukt me niet. Ik begrijp gewoon helemaal niks van die taal." legt het meisje uit, ze had de laatste tijd erg veel Engelse tijdschriften gelezen en films gekeken, de plaatjes in de tijdschriften vond ze erg interessant omdat ze de teksten die erbij stonden niet begreep en de films keek ze met Koreaanse ondertiteling. Haar Engels is daar niet veel mee opgeschoten, het scheelde misschien een tiende op haar cijfer, maar nog altijd zijn het hoge onvoldoendes.
"Ik stel voor dat we iemand gaan zoeken die je bijles kan geven. Misschien dat als je de lesstof van iemand anders dan je docent te horen krijgt dat je het dan wel begrijpt. Iemand van meer jouw leeftijd?" stelt meneer Ko voor. Ga-Yeong denkt even over zijn voorstel na en knikt uiteindelijk.
"Als u denkt dat het zal helpen wil ik het wel proberen."

"You back, that's trembling
I only used to stare at it
But from know on, I will say"