07

5 1 2
                                    

> 13-11-2018 <

"Ga-Yeong, ik ga naar mijn werk en kom vanavond voor het eten ook niet meer terug. Doe je voorzichtig?" de oudere vrouw steekt haar hoofd even om het hoekje van de deur. "Ja, dat zal ik doen." knikt de donker harige die opkijkt van het schoolboek dat ze voor zich op haar bureau heeft liggen. "Ik heb wat koekjes gebakken voor die jongen die je bijles geeft, vergeet ze niet aan hem te geven als hij straks langs komt." de vrouw wacht verder niet op een antwoord en verdwijnt weer uit het zicht. De deur sluit ze zachtjes achter zich. "Nooit staat ze in de keuken en nu moet ze zich natuurlijk weer uitsloven." mompelt Ga-Yeong die even met haar ogen rolt. Zodra ze de voordeur dicht hoort vallen staat ze op en wil ze haar kamer uitlopen, maar net als ze haar hand op de deurkruk wil leggen bedenkt ze zich iets.
"Misschien moet ik me eerst even omkleden." kort kijkt Ga-Young neer op haar school uniform die ze nog steeds aan heeft. Ze zucht even en begint dan met het losknopen van het witte blouseje, ze trekt een comfortabele trui aan en een zwarte broek voordat ze dan echt haar kamer verlaat.
"Hij zal zo wel komen, ik zet wel alvast wat thee." Ga-Yeong loopt de keuken in waar ze de waterkoker pakt en hem vult met water voordat ze hem aanzet. Voor zichzelf pakt ze een glas koud water, de koekjes die op een schoteltje klaar staan op het aanrecht zet ze alvast op de tafel neer waar ze straks aan gaan zitten. "Okay en dan nu no-" Ga-Yeong haar gedachten worden onderbroken door de deurbel die door het hele huis is te horen. "Laat maar, hij is er al." mompelt het meisje tegen zichzelf waarna ze naar de voordeur toe loopt die ze met een vriendelijke glimlach rond haar lippen opent.

"Okay, omdat je laatst zei dat je veel moeite had met het begrijpen van Engelse teksten lijkt het me een goed idee als we vandaag een aantal teksten gaan lezen en die vervolgens gaan vertalen zodat je ze kan begrijpen." Shinwon haalt een aantal boeken uit zijn tas en legt de stapel voor hem op de tafel neer. Het meisje dat naast hem zit pakt nieuwsgierig een van de boeken en bekijkt de buitenkant eens goed.
"Deze ziet er interessant uit." merkt ze op, ze zwaait het donkergekleurde boek waarvan de titel met dikke rode letters op de kaft is geschreven in de lucht. "Okay, dan gaan we met die beginnen." glimlacht Shinwon die het boek uit haar handen pakt en tussen hun in op de tafel neer legt, hij slaat hem open op de eerste bladzijde. "Goed lees eerst maar de eerste alinea voor, dan gaan we hem daarna samen vertalen."
Ga-Yeong begint met het voorlezen van het eerste gedeelte van de tekst. Shinwon zet zijn ene elleboog op de tafel neer en laat zijn hoofd in zijn hand rusten, zijn ogen gericht op het gezicht van het meisje die niks door lijkt te hebben. Het is hem opgevallen dat ze in vergelijking met eerst veel opener is geworden naar hem toe. Ze durft nu daadwerkelijk iets te zeggen en af en toe schenkt ze hem een gemeende glimlach.

Shinwon zijn ogen glijden langzaam af naar het meisje haar lippen, onbewust leunt hij dichter naar haar toe. "Okay, ik heb het nu wel gelezen. Maar om eerlijk te zijn heb ik geen idee wat ik nu gelezen heb." Ga-Yeong draait zich om om de jongen aan te kunnen kijken, maar zijn gezicht was dichter bij dan ze dacht. Zachtjes raken hun lippen elkaar, haar ogen groot van verbazing. Ze weet even niet wat ze moet doen en ook Shinwon had het niet helemaal aan zien komen, met grote ogen kijkt hij in die van het meisje. Uiteindelijk trekken ze beide terug, Ga-Yeong haar wangen kleuren zo rood als tomaten. "S-sorry..." mompelt ze zachtjes. Even is het stil tussen de twee, geen van hen weet wat te zeggen.
"Goed laten we maar verder gaan met die tekst, kan je hem nog een keertje voorlezen?" Shinwon pakt een koekje dat op een schaaltje klaar liggen en neemt er een hapje van. "Mmmh, deze zijn echt lekker. Heb jij ze gemaakt?" hij houdt het koekje waar een hapje uitgenomen is in de lucht. "Hoogstwaarschijnlijk zijn het koekjes die uit de supermarkt komen en vervolgens in de oven op zijn gewarmd zodat ze vers gebakken lijken." mompelt Ga-Yeong die precies weet hoe de oudere vrouw in elkaar zit, dat ze zonet de verpakking in de prullenbak vond geeft haar alleen maar meer bewijs dat het daadwerkelijk zo is.
Shinwon kan het niet laten even te lachen.
"Is dat hoe je moeder koekjes bakt?"
Ga-Yeong schudt haar hoofd. "Het was niet mijn moeder, mijn echte ouders heb ik al in geen jaren gezien. Ik woon bij een pleeggezin." antwoordt ze, de woorden zijn eruit voordat ze er echt over na heeft gedacht. Het is iets waar alleen meneer Ko, een man die al jaren haar mentor is, van weet.
"Oh, dat wist ik niet. Sorry." Shinwon kijkt haar bezorgd aan maar het lijkt Ga-Yeong niet zoveel te doen, waarschijnlijk is ze er inmiddels wel aan gewend. "Je hoeft niet sorry te zeggen. Ik woon bij een lieve familie die veel beter voor me zorgen dan mijn ouders ooit zouden kunnen doen. Na al die jaren zie ik ze alleen nog steeds niet als mijn echte familie, maar ze houden van me. Ik heb niks te klagen."

"Your small hand that finally connect
I won't ever let them go
Baby, no matter how many times
I will say
Let me be your love, I want to protect you"

Baby It's Okay - ShinwonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu