part 7
မနက္ ၁၀ နာရီထိုးၿပီ....
ခါတိုင္းဆို မနက္၇နာရီေလာက္ကတည္းကေရာက္
လာတတ္ေသာ အလင္းရင့္ တစ္ေယာက္အခုထိ
ေရာက္မလာေသးေပ ။သူ တံခါးဝကို တေမ်ွာ္ေမ်ွာ္
ၾကည့္ကာ ေစာင့္ေနမိသည္ ။ဘာလို႔မလာေသးတာလဲ ကြာ....
ကိုယ့္အနားမွာ႐ွိေနတုန္းကေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္တြန္း
ထုတ္ေနမိၿပီး အနားမွာမ႐ွိေတာ့တဲ့အခါက် တမ္းတေန
မိေလသည္ ။"ကြၽီ...."
တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ အခန္းထဲသို႔ဝင္လာေသာ အလင္း
ရင့္...."morning ၿခိမ္း...."
"မင္းဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ...."
"အိပ္ရာထေနာက္က်လို႔ပါ ေဆာရီး ၿခိမ္း ဗိုက္ဆာေန
ၿပီလား ရင့္ တို႔ဟူးေႏြးဝယ္လာတယ္...."သူ အလင္းရင့္ကိုသတိထားၾကည့္မိသည္ ။အလင္းရင့္
တစ္ေယာက္ အခန္းထဲေရာက္ကတည္းက သူ႔ကို
နည္းနည္းမ်ွေစာင္းမၾကည့္ ။မ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္သို႔
လြဲထားၿပီး သူ႔အလုပ္ကိုသာသူလုပ္ေနေလသည္ ။ကိုယ့္ကို စိတ္ဆိုးသြားတာလား....ကေလးရယ္
"အလင္းရင့္...."
"ဗ်ာ...."
သူ ေခၚတာကိုထူးေတာ့ထူးေပမဲ့ လွည့္ေတာ့မၾကည့္...
သူ႔စိတ္ထဲ မေက်မနပ္ျဖစ္သြားရသည္ ။"အလင္းရင့္...."
ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ အလင္းရင့္
ကိုယ္ေလးေတာင့္ခနဲျဖစ္သြားသည္ကို သူ ေတြ႔လိုက္
ရသည္ ။"အလင္းရင့္ ငါ့ကိုၾကည့္စမ္း...."
တေျဖးေျဖးလွည့္ၾကည့္လာေသာ အလင္းရင့္ ရဲ႕မ်က္
ႏွာေလးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ သူရင္ထဲမေကာင္းျဖစ္
သြားရသည္ ။ညိဳးငယ္ေနေသာမ်က္ႏွာေလးကအနည္း
ငယ္ ေသြးမ႐ွိသလိုျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနေလသည္ ။
အျမဲတမ္းလိုလိုနီရဲေနတတ္ေသာႏႈတ္ခမ္းပါးေလးက
လည္း ေရဓာတ္ကင္းမဲေနသလိုအတန္ငယ္ေျခာက္
ေသြးျဖဴေရာ့ေနသည္ကို သတိထားလိုက္မိသည္ ။
![](https://img.wattpad.com/cover/157234134-288-k117004.jpg)
YOU ARE READING
Because I Love ( Zawgyi & Unicode )
Romanceလိုခ်င္တာကိုမရရေအာင္ယူတတ္တဲ့တဇြတ္ထိုးဂ်စ္ကန္ကန္ ေကာင္ေလး ႏွင့္ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ခပ္႐ိုး႐ိုးsmart boyေလး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္....