Maleni dječak slušao je slabašan glas u daljini,
gradom odijekivale su granate što su ih vojnici bacali na tuđi dom,
njegove goleme suze milovale su lice anđela,
uplašeno gledajući u civile što su napadali njihove kuće.
Izgubio je majku u toj okrutnoj borbi dvaju država,
a bio je samo nevino dijete što je ostalo siroče,
zarobile su ga ruke čovjeka u odori,
i odvele u sobu okovanu željeznim rešetkama.
Plakao je i preklinjao moleći poslijednji put da ga puste,
bio je samo nedužno dijete koje nikome nije naudilo,
a sada su ga ostavili ovdje u prostoriji punoj hladnoće,
nisu čuli njegove molbe potpuno su se oglušili na njih...
