İnsanlar birbirlerini arzularlar, peki ya öz düşmanın olan birini arzulamak ?
Gururu yüzünden aşkını itiraf edememiş Malfoy , onca çektiği eziyete rağmen akıllanmayan Potter. Mükemmel aşk bazen en kusurlularında bulunuyormuş meğerse.
"Harry yaşayacaklarından habersiz Hermione ve Ron'un küçük atışmalarını izliyordu.Çok özlemişti onları, Hogwarsttan gitmek zorunda olduğu tatillerden ölesiye nefret etmişti hep. Yani Voldemort'a duyduğu nefretle neredeyse eş değerdi."
"Hermione sanki Harry'nin zihnini okuyormuş edasıyla ona yakınlaştı ve kendinden uzun olan çocuğa sıcak bir sarılma bahşetti. Harry biraz da olsun düşüncelerinden ayrılmıştı. Ron da bu sevgi seline dayanamyıp iki en yakın arkadaşını yanına çekti ve o da ikisine sarılmıştı, biraz fazla mı sıkıyordu ne ?"
"Harry Ron'a gittikçe kısılan sesiyle ona sarılmayı kesmesini söylemişti. Tabii ki zeki Ron'umuz bunu biraz geç anlamış olacak ki Harry'i bıraktığında Harry'nin nefessizlikten gözleri kararmıştı ve dengesini sağlayamayıp şeklli poposunu üzerine düşmüştü. Ağzından küçk bir inilti kaçmıştı ardından gür bir kahkaha duyulmuştu ama bu ses arkadaşlarına ait değildi, bu ses Draco Malfoy'a aitti."
-Küçük Potter'ımız yerinden gayet memnun gibi görünüyor.
"Hermione ve Ron ateş saçan bakışlarını bay Malfoy'a çevirdiler. Resmen gözleriyle Malfoy'a buradan defolmasını söylüyorlardı, Harry ise ne mi yapıyordu ? Kalbini pattlatacakmış gibi sıkan ellerin durmalarını bekliyordu."
-Ne o Potter konuşmayıp yandaşlarının arkasına mı saklanacaksın ?
"Harry birkaç kere yutkundu boğazına oturmuş o koca yumruyla herhangi bir şey söyleyebileceğini düşünmüyordu. Kalbini sıkan eller sanki her şeyin farkındaymış gibi daha da sıkılaşmaya başlamışlardı. sonunda Harry biraz da olsa kendine geldiğinde ayağa kalktı ve ağzından çıkacak olan kelimeleri düşünmeden konuşmaya başladı."
-Anlamanı beklemiyordum zaten Malfoy. Sevgi ne demek bilmeyen bir insanın arkadaşlık ve yandaşlık arasındaki farkı anlamasını beklemiyordum.
"Harry derin bir nefes aldı ve cümlesine devam etti. Ne olacağını hiç düşünmemişti daha çok ne olabilirdi ki diye düşünüyordu. Draco onun için sadece düşmandı, duygusuz aynı babası gibi bir düşmandan ibaretti sadece."
-Kendini benimle bir tuttma Malfoy, ben senin gibi insanları işleri için kullanıp bir kenara atmıyorum.
"Sonlara doğru hafif yükselen sesi birkaç insanın onlara bakmasına sebep olmuştu ama bu Harry'nin artık umrunda değildi beş sene boyunca o kadar çok şeye katlanmıştı ki bunların en başında Draco Malfoy geliyordu ve Harry artık buna bir son verilmesi gerektiğini biliyordu ve yapmıştı da."
"Keşke yapmasaydı Harry işte o zaman anlamıştı hayatında yapmaması gereken bir şeyi yapmıştı Draco Malfoy'u kızdırmıştı ya da kırmış mıydı ? Bilmiyordu, tek bildiği buradan koşarak kaçması gerektiğiydi ama vücudunu oynatmayı bırakın parmaklarını bile oynatamıyordu öyle bir aura çevrelemişti ki etrafını bütün konuşmayı sinirli bir şekilde dinleyen Ron ve Hermione'nin bile bütün siniri gitmiş ne olacağını bekliyorlardı sadece."
"Harry'nin yapabildiği tek şey yutkunmaktı , artık nefes almakta zorlanıyordu çünkü Draco ona resmen hırlıyordu Draco'nun attığı her adımda Harry arkasındaki stuna daha çok yapışıyordu. Draco Malfoy resmen Harry'nin dibine gelmiş nefeslerinin birbirine karışmasına izin vermişti , Draco'nun bu hareketi Harry'nin küçük çaplı bir kalp krizi geçirmesine sebep olmuştu. Ellerini Draco'nun iri vücuduna yaslamış kendisinden uzaklaştırmaya çalışmıştı fakat nafile Draco yerinden milim kıpırdamamıştı. Ron ve Hermione şoku atlatıp kendilerine geldiklerinde Draco Malfoyu Harry'den ayırmaları gerektiğini fark etmişlerdi."
- Malfoy Harry'i rahat bırak , hemen !
- Kapa şu lanet çeneni Weasly!
- Kapatmıyorum Malfoy uzaklaş arkadaşımdan !
-Bir kere de söyleneni yapsan , biraz beynini kullansan olmuyor değil mi Weasly !
"Draco'nun Ron ile tartışırken dikkati dağılmıştı Harry de bu sayede Draco'nun kolları arasından kaçmayı başarmıştı, Draco bunu biraz geç farketmiş olsa gerek Harry' i yakalayamamıştı."
-Benden uzak dur Harry Potter yoksa zararlı çıkacak tek kişi sen olursun !
"Draco'nun yükselen sesi Harry'i korkutmuş olacak ki ağzından küçük bir inilti kaçmıştı. Neyse ki tam o sırada Harry'nin bunca zamandır nerede olduğunu merak ettiği Hogwarst expresi geldi."
"Harry arkadaşlarını beklemeden trene girdi ve bir bölmeye oturdu. Kendine gelmesi lazımdı ve bu süreci en yakın arkadaşlarının görmemesi gerekiyordu. Ne diye böyle saçma davranıyordu ki! Karşısında olan kişi Draco Malfoy'du nasıl o kendisine nefesini hissedecek kadar yakınlaştı diye heyacanlanabilirdi ki ? Onlar düşmandı bu imkansızdı. Harry biraz daha düşünürse beyninin patlayacağını hissetti, o sırada kapıdan içeri nefes nefese kalan bir Ron girdi bir kaç dakika sonra ise koşmaktan kabarmış saçları ile Hermione. "
"Hermione fazlasıyla kızgın görünüyordu ancak Harry bunu umursayamayacak kadar yorgundu belki fiziksel bir yorgunluk değildi bu ama Harry'i fazlasıyla rahatsız etmişti. Hermione, Harry'e bağırıyordu ama Harry'e bu bağrışmalar ulaşmıyordu Harry çoktan hayaller alemine dalmıştı. Bunu, şaşırtıcı bir şekilde Ron fark etmişti ardındansa ne ara yanına oturduğunu bilmediği Hermione'i susturmuş ve kafasını omzuna koymuştu. Hermione'de bu gerginliğe daha fazla dayanamayarak koltuğuna yaslanıp gözlerini kapatmıştı."
"Ron içindeki bu rahatsız hisle uyuyabileceğini düşünmüyordu , Farketmişti Harry'nin Dracoya nasıl baktığını; göğsünün Draco ona yaklaştığında nasıl hızla inip kalktığını... Farketmişti. Son noktayı ise Hermione'den önce Harry'nin bulunduğu kompartıman'a gelmesi koymuştu Harry'nin kendi kendine söylendiğini duymuştu ve duyduğu şey hiç hoşuna gitmemişti ; Karşımdaki kişi Draco Malfoy'du ! Nasıl olurda sadece o bana yaklaştı ve nefesini hissettim diye heyecanlanabilirim !? Ron derin bir nefes çekti içine ve uyumak istedi en azından kısa süre de olsa unuturdu bunları."
"Sabahın erken saatlerinde Harry trenin raylar üzerinde çıkarttığı sesler eşliğinde açmıştı gözlerini , küçük ışık hüzmeleri kapalı olan perde'nin trenin her sallanmasında açılan kenarlarından geliyordu ve bu durum Harry'i sinir etmeye yetiyordu. Harry dayanamayıp yattığı daha doğrusu otururken uyuya kaldığı koltuktan kalkmıştı. Oturur vaziyette uyuya kaldığı için her tarafı tutulmuştu ve bu ağzından küçük bir inilti kaçmasına sebep olmuştu. Pekte küçük bir inilti olmamış ki Ron yerinden sıçrayarak uyanmış Ron'un bu hareketi Hermione'nin çığlık atmasına sebep olmuştu. Ron Harry'e ne oldu dercesine bakıyordu Hermione ise olayı anlamaya çalışıyordu, Harry ise yarattığı karmaşadan dolayı özür dilemişti ama yeni uyandığı için bu ancak kendi duyabileceği bir fısıldama olarak çıkmıştı. Bu saçma durum hepsine komik gelmiş olacak ki gülmeye başlamışlardı.
***
"Trenden inmiş , Hogwarst'a gelmişlerdi. Hermione , Ginny ile birlikte kızlar yatakhanesi çıkmak için yürüyordu , Ron da Harry ile yatakhaneye giderken aralarındaki şu ölüm sessizliğini nasıl çözeceğini düşünüyordu sağolsun ki Harry onu bu dertten kurtarıp onu Draco'ya karşı koruduğu için teşekkür etmişti. Ron ise onun sırtına hafifçe vurup arkadaşlar niye var diye saçma ve klasik bir bir laf söyleyip gülmüştü ikisi de artık daha az gergindi ve ikisinin de tek dilekleri Draco'yu görmemekti.
----
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhabalar küçük patatesim, eğer kitabı beğendiysen ne mutlu bana ama sadece bir saliseni alacak olan vote tuşuna basarsan beni çok daha mutlu edersin bir de eğer bölüm hakkında bir düşüncen varsa bunu yorum olarak yaz lütfen.
