''Harry az önce duyduğu şeylerin şokunu atlatmak için koridorda fazlasıyla durmuştu ta ki zil çalana kadar, bu Harry'nin bilincini az da olsa geri getirmişti. Ne yapacağını biemez bir şekilde kitaplarını almak için Gryffindor ortak salonuna doğru neredeyse koşar adımlarla gitmişti Harry."
-------
"Harry nefes nefese bir şekilde kendini sihir tarihi sınıfının önüne atmıştı aynı zamanda kendini sinirli bir Hermione'nin önüne de atmştı, görmeyi beklemediği için korkmuştu da. Zaten kim sinirli bir Hermione'den korkmaz ki ? Harry kendini açıklamak için tam girişimde bulunacağı sıra Hermione'nin sesi onu hemen durdurmuştu."
-Harry James Potter! Seni ne kadar beklediğimizin farkında mısın, başına bir şey geldiğini sandım, neredeyse Dumbeldore'a haber verecektik boşu boşuna neden bu kadar sorun çıkarttığını ve neden geç kaldığını açıklayacak mısın?
"Harry, Harmione'nin o kadar uzun cümleleri tek bir nefeste söyleyişine mi şaşırsa yoksa o kadar lafın ardından hala bir açıklama bekliyor olmasına mı bilememişti, yine de bir açıklama yapması gerektiği bilidiyordu ama gerçekleri nasıl söyleyeceğini bilemiyordu. Tamam karşısındaki kişi en yakın arkadaşlarından biri olabilirdi ama ona bunu söyleyemezdi değil mi ? En nefret ettiği şeyi nefret ettiği bir insan yüzünden yapıyor olmak onu delirtse bile arkadaşına yalan söyleyecekti,zaten yeterince gergindiler onları daha da germenin anlamı yoktu."
- Tamam Hermione önce biraz sakin ol, biliyorum sizi çok endişelendirdim ama ben aslında şey... Kitaplarımı kaybetmişim o yüzden de yeni kitap alabilir miyim diye sormak için McGonagall'ın yanına uğramıştım iş tahmin ettiğimden çok daha uzun sürdü yani özür dilerim amacım sizi endişelendirmek değildi ama böyle sonuçlandı.
"Harry konuşmayı bitirdiği an Hermione'nin daha fazla soru sormaması için ve yalan söylediğini anlamamısı için içte içe yalvarıyordu. Evet yaptığı çok yanlıştı ama arkadaşlarının başına bela sarmak ve bu seneyi mahvetmek istemiyordu çünkü eğer onları bu işe bulaştırırsa fazlasıyla büyüyebilirdi ve en son istediği şey arkadaşlarının kendisi yüzünden Malfoyla uğraşmalarıydı, zaten Malfoy kendisi için büyük bir dertken arkadaşları içinde olması tam bir eziyet olurdu ve bunu istemediğine fazlasıyla emindi.Hermione'nin emin olamayan bakışlarını gördüğü zaman Harry soğuk terler dökmeye başlamıştı, sonunda Harry ne kadar zamandır orada sessizce durduğunu bilmediği Ron'u gördü ve ona yardıma muhtaç bir şekilde bakmaya başlamıştı.Eğer Hermione'yi ikna edecekse Ron'a ihtiyacı olacaktı çünkü Ron'un bunun bir yalan olduğunu düşünmeyecek kadar çok kendisine güvendiğini biliyordu ve bu kendisini daha da suçlu hissettrimişti. Ron usulca Hermione'ye yaklaşmış ve Harry'nin söylediklerine inanması için onu telkin etmeye başlamıştı, nasıl olsa onlar altın üçlüydü birbirlerine güvenmemek için bir sebepleri yoktu."
-Hadi ama Herm, Harry'i tanıyoruz kitaplar konusunda ne kadar dikkatsiz olduğunu biliyorsun ve ayrıca normalde derslerden önce her koridoru gezen McGonagll'ın buralarda olmaması meşgul olduğu anlamına geliyor ve bu da Harry'nin dediği her şeyle uyuşuyor fazla panikliyorsun bunu sana söylemiştim.
"Hermione, Ron'un sözlerinden sonra sıkıntılı bir iç çekmişti ve ardından Harry'nin kolunu sıvazlayarak ona buruk bir gülümseme bahşetmişti."
-Harry ,telaşımın sana olan güvenimle bir alakası olmadığını biliyorsun sadece senin de farkında olduğun üzere Malfoy ve çevresi gittiçe tehlikeli oluyorlar, senin de bundan etkilenmeni istemiyorum.Lütfen dikkatli ol ve ne olursa olsun bize her şeyi anlat.
''Hermione'nin bu lafları üzerine Harry fazlasıyla rahatlamış olsa da hala çözmesi gereken sorunlardan kurtulamdığı için Hermione ve Ron'a bir gülümseme verip sınıfa girmeleri gerektiğini söyleyebilmişti. Sınıfa geçmek için hareketlenmişlerdi ve her zamanki yerlerine oturmuşlardı ki hemen arkalarından profesör Binns girmişti. Öğrencilerini selamlamış ve derse başlamıştı, Harry derse odaklanamayacağının farkındaydı bu yüzden kendini de zorlamamak adına başını sıranın üzerine koyup düşünmeye başlamıştı. Neden oluyordu bunlar? Lanet Malfoy yüzünden kendi arkadaşlarına yalan bile söylemişti onu bu kadar korkutan cidden arkadaşlarının başına bela sarmak mıydı, hiç sanmıyordu daha önceleri ne olursa olsun her şeyi birlikte atlatmışlardı yani bundan korkmuyor olması gerekirdi,değil mi ? Ya da bu da sadece Hermione'ye söylediği gibi bir yalandı, kendini kandırıyordu bunu anlamıştı ama ne için yaptığını anlayamıyordu. Delirecek gibiydi tam gözlerini kapatıp düşünmekten vaz geçeceği sıra kafasına sertçe çarpan bir kağıtla yerinden sıçramıştı, neydi bu şimdi? Biraz sonra horlama sesleriyle sınıfı dolduracak olan Ron ve sanki tüm hayatı buna bağlıymışcasına dersi dinleyen Hermione kağıttan haberdarmış gibi durmuyordu bu yüzden Harry yavaşça buruşturulmuş kağıdı almış ve okumaya başlamıştı bunu yaptığı için kendine küfürler savurması çok uzun sürmemişti."
![](https://img.wattpad.com/cover/159398780-288-k501875.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Chimera✴Drarry
Fanficİnsanlar birbirlerini arzularlar, peki ya öz düşmanın olan birini arzulamak ? Gururu yüzünden aşkını itiraf edememiş Malfoy , onca çektiği eziyete rağmen akıllanmayan Potter. Mükemmel aşk bazen en kusurlularında bulunuyormuş meğerse.