Take Me To Wonderland

36

POV Harry

Hoe kon ik zo stom zijn om haar te vergeten?! Ik kan mezelf wel voor m'n kop slaan! Ik reed de straat in en parkeerde de auto voor het huis, gritste de sleutels uit mijn jaszak en opende de deur. Ik hoorde niks. Ohnee... Mijn hart bonkte in mijn keel en ik rende naar boven en opende de deur van Alissa's kamertje. Daar lag ze heel vredig in haar bedje te slapen. Een slaak van verluchting ontsnapte uit mijn mond. Ik tilde haar voorzichtig op en nam haar mee naar de auto en zette haar voorzichtig, zodat ze niet wakker kon worden, in het kinderzitje. Daarna ging ik ook weer achter het stuur zitten en reden we weer snel terug naar de rest.

POV Noortje

Harry kwam de parkeerplaats oprijden in Nialls auto. Hij stapte uit en tilde Alissa uit de auto. Oh thank god het is goed gegaan. Ondanks alle problemen moest ik toch even glimlachen, hoe goed hij met kinderen om kan gaan is gewoon magisch✨! Ondertussen legde Marlou en Lisanne alles uit aan de politie. De man stelde vragen en de vrouw schreef alles op. De jongens stonden er maar wat bij, maar zij konden natuurlijk ook niks doen want ze wisten niks. Ik liep maar Lisanne en Marlou toe en ik hoorde de politieman zeggen: "Oké, bedankt voor de informatie wij gaan het gelijk onderzoeken ondertussen kunnen jullie naar huis en als er vragen of problemen zijn kunnen jullie altijd bellen." We knikten en bedankten de agenten. Ze liepen terug naar hun auto en reden de parkeerplaats af.

"Uhm, ik denkt dat we het beste maar naar huis kunnen gaan en afwachten, we kunnen zelf niet echt veel doen..."

"Nee! We kunnen wel wat doen!" Riep Louis. Iedereen keek hem vragend aan en hij zei "Denken jullie dan dat we de hele dag thuis kunnen zitten bij de telefoon en afwachten?! Ik niet in iedergeval." In zijn ogen stond een mix van pijn, woede en verdriet. "Lou, je hebt gelijk we zoeken net zolang totdat we ze hebben gevonden"

____________________________

Kort stukje >.< sorry

Ik heb weer meer WiFi dus ben weer meer online :) (blij ei) x