40

112 11 2
                                    

POV Niall

We volgden Louis door het donkere bos naar een open plek.

"Hoe kan het dat jij de weg weet?" vroeg ik.

"Die weet ik niet, ik gok ook maar wat" antwoordde hij.

"Kijk daar!" zei Marlou ineens. Ze wees naar een huisje waarvan de muren bijna helemaal begroeid waren met struiken en rozen. "Kom we lopen en zachtjes heen" fluisterde Louis. Louis liep voorop en we volgden hem allemaal langzaam naar het huisje.

"Shit, de planten zijn voor de ramen gegroeid nu kunnen we niet naar binnnen kijken" siste hij.

"Wil je een zakmes?" vroeg Zayn en hij pakte een zakmes uit zijn jas"

"Thanks bro"

Hij probeerde met het mes de takken van de struiken door te snijden om naar binnen te kijken.

"Ja het lukt!" riep Marlou.

"Shhttt ze mogen ons niet horen hé" zei ik.

"Sorryy"

Louis ging op zijn tenen staan en keek door het stoffige raam naar binnen. Even later draaide hij zich naar ons terug om.

"En?" vroeg Zayn

"Ze zitten daarbinnen allebei.."

Snel liep ik naar het raam toe en keek naar binnen. En daar zat ze, mijn lieve Denise...

Ze zaten allebei vastgebonden en het zag er verschrikkelijk uit... Opeens, kwam er zo'n boos gevoel naar boven en ik liep naar de andere kant van het huisje om een ingang te vinden.

"Ni, wat ga je doen??" vroeg Louis

"Naar binnen, wat denk jij dan"

"Wacht ik ga mee, Zayn en Marlou houden jullie de wacht?"

Ze knikten en Louis renden achter me aan.

"Hier, een deur" zei hij en opende hem.

"Kijk uit" zei Louis

"Ik krijg hem niet open..." zei ik.

"Kom we schoppen er tegelijk tegenaan" antwoorde Louis.

"3...2...1...'

We schopten allebei zo hard als we konden tegen de deur en tot onze verbazing vloog hij open, maar voordat we ook iets doorhadden kregen we allebei een pistool tegen ons hoofd geduwd...

POV Louis

"fuck...." siste ik. Niall slikte en ik durfte niet meer te bewegen.

"Jammer he, dachten jullie even jullie vriendinnetjes te redden?"

We zeiden allbei niks en voor ons zaten Kim en Denise.

"Jullie hebben 2 keuzes, of je gaat weg zónder hun en komt nooit meer terug, óf dat was je laatste minuut en we laten hun vrij"

Geschrokken keek ik naar Niall en hij keek net zo geschokt terug.

"Jullie 2 gaan nu weg ik smeek het je" zei Denise half huilend. 

"Dat kunnen we toch niet doen..." zei Niall.

"Jawel, jullie móeten doorgaan we bedoelen jullie hebben zoveel meer om voor te leven" zei Kim zacht.

"Zonder jullie hebben we niks om voor te leven..."

________

Sorry dit is zó slecht ik ga mezelf keihard uitlachen

volgende hoofdstuk is laatste hoofdstuk en afsluiting enzo

xxx

Take Me To WonderlandWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu