SENSİZLİĞİ BANA SOR (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 1

Bu kitap Anonim'de Özel bölümde, mutlulukla ver verdiğim iki karakterimin, hayatı.

Not: 20/30 bölüm sonra bitecek.

Bu arada Anonim'de 4 senedir sevgili olduklarını söyledim. Zaman geçtikçe ne dediğimi anlayacaksınız.

SPOİLER: ONLAR ASLINDA İKİ SENEDİR SEVGİLİLER! ZAMANLA NEDEN DÖRT SENE YAZDIĞIMI ANLAYACAKSINIZ!

Bölüm 1: "Grup!"

Bir şarkı sözü dahi, sizi ağlatabilir mi?

Bir şarkı sözünün esirinde kalıp, gözlerimde bulut oluşmasını sağlamıştım. Şarkının sözünü, sizle dahi paylaşamam ben. O derece sevdim ve şuan o sözleri kıskanıyordum.

Peki bir insan, bir şarkı sözünü kıskanabilir miydi?

Evet. Kıskanıyordum. Sevdiğim şarkıları, sevdiğim insanları, sevdiğim eşyaları, sevdiğim yemekleri dahi herkesten kıskanıyordum. Çok rahat bir şekilde bunu herkesle paylaşabiliyordum.

Hayır, vermiyorum, kalk da sen bul, yorma beni, verirsem namerdim.

Gibi, gibi.

Gözyaşlarım habersiz akarken, annemin oradan cırlamasıyla bütün bir an, bütün romantiklik, bütün Edebiyat ortalığa savrulmuştu.

"Gizem. Kalk misafir gelecek demedim mi ben sana? Ne yapıyorsun o küçücük odada?"

Annemin sesi yakınlaşırken ellerimle gözlerimi silmeye çalıştım. Burnumu son bir kez çektim ve üzerimde ki tişörtü değiştirmek için arkamı döndüm. Bu sayede beni göremeyecekti.

Annem kapıyı açtığında yutkundum ve tişörtümü çıkardım.

"Ne yapıyorsun? Dön bana bir."

Anneme zor bela arkamı döndüğümde annem yüzünü ekşitti.

"Ağladın mı sen?"

Gözlerimi devirdim ve burnumu çekerek son bir kez anneme baktım ve tekrardan arkamı döndüm.

"Hayır, gözlerim terledi."

Annemin güldüğünü duyduğumda daha da sinirlendim.

"Bana ne misafirlerden? Ben yatamayacak mıyım şu evde ya. Bıktım artık. Gelen gelene. Yeter be. Onları doyurmak için evde aç susuz kalıyoruz. Görkem'in ağzı kokuyor anne, açlıktan."

Odamın önünden geçen benden iki yaş küçük kardeşim kaşlarını çattı ve bana bakarak alayla konuştu.

"Ağzımı ye sen benim. Neresi kokacak kızım? Daha yeni yıkadım."

Yüzümü buruşturduğumda annem elinde ki katlanacak çamaşırları üzerime attı ve elini kolunu sallaya sallaya kapımı örttü.

Ah! Ne hoş! Şimdi de elbiseleri katlayacaktım.

Neyse biraz yavaş yapayım da annem diğer işler için çağırmasın.

Neyse efendim. Ben Gizem. Gizem Tanrısevsin. Gittiğim lise de on birinci sınıfın birinci dönemindeydik. Çok gerizekâlı arkadaşlarımın olmasıyla beraber, sevdiğim bir beyde vardı. Ve tamam kabul ediyorum. Sırf onun için okula gidip geliyordum.

Yoksa derslerden bana ne?

Çamaşırları katlar katlamaz, bizim gruba girmek için koşarak telefonuma sarıldım. Gelen binlerce mesajlara gözlerimi şaşkınlıkla açtım.

'PİÇIZLAR' grubundan 3493 mesaj.

Gizem: Üç kişiyiz biz amk. Ne bu mesajlar?