Nagising ako na nasa gilid nakaupo si Jc nahawak hawak ang kamay ko.
Jc: uy gising kana pala!
Ako: ay hindi, tulog pa ako, pikit pa ang mata ko oh!!(malapilosopo kong sagot) anong ginagawa mo dito?? At ano ring ginagawa ko dito? Tiyaka ano bang nangyari? Ba't may oxygen tank dyan? Ano tong nakakabit sa kamay ko?
Jc: ganito kasi yun , kahapon ginulat kita tapos bigla kanalang nacollapse at dinala kita sa clinic pero noong nilapitan ka ng school nurse hindi kana pala humihinga. Tumawag ako ng ambulance para dahil ka sa hospital at kabitan ka ng oxygen. Kahapon nga napaiyak ako noong nakita kitang nagaagaw buhay kana. Halos nga lahat ng doctor ehh nagtutulungan na para mabuhay ka.
Ako: in short kasalanan mo(tinarayan si Jc)
Jc: sorry na. Magpahinga kana baka mapano kapa(sincere na sabi niya)
Ako: pumunta ka sa appartment ko, tapos pumasok ka sa medicine room kunin mo ang isang medicine box na may nakalagay na pangalan ko. Itong malaki ang susi sa gate ito nga pala ang password ng bahay namin. ito namang may nakalagay na pangalan ko ay ang susi ng medicine room.
Wala ng pagdadalawang isip si Jc na puntahan ang appartment ko.
Makalipas ang isang minuto ay bumalik si Jc.
Jc: ano nga yung pangalan ng appartment?
Ako: akala ko alam mo na?
Nakalagay na diyan sa papel na inabot ko sayo kaninaJc: ay sorry hindi ko binasa( guilting natawa)
Umalis na siya at hindi na ulit bumalik para magtanong.

BINABASA MO ANG
Walang FOREVER!!!
AcakThis is a diary of Jeneva Dizon. A girl who's known for being a bitter and weird. ♥★→》》》Jeneva《《《←★♥