Guardian ( Zhen Huen) BL Fanfiction -myanmar translation [One-Shot stories ]

Episode 21-"After 'Xiao Wei'"

ေနာက္ခံ- ဒီအခန္းက Zhao Yunlan က ေရွာင္ေဝး လို႔ သူတို႔ SID ကို မျပန္ခင္ ေခၚလိုက္ျခင္းက စပါတယ္ ၿပီးေတာ့ မူရင္းစာအုပ္ အခန္း 59 ကလည္း အနည္းငယ္ ထုတ္ႏုတ္ယူထားပါတယ္ ဒါေပမဲ့ အေျခခံကေတာ့ series character ကိုပဲ ယူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္
Shen က သူ မီးဖိုေခ်ာင္လဲဝင္ၿပီး ညစာအတြက္မလုပ္ခင္ chief ကို ဆိုဖာေပၚမွာ သက္ေတာင့္သက္တာနားေနနိုင္ရန္ ထားခဲ့သည္ ဒီရွည္လ်ားလွတဲ့တစ္ေန႔တာအတြင္း သူတို႔ေတြလည္း အလုပ္မ်ားေနခဲ့တာ ျဖစ္ကာ chief လည္း မတ္တတ္ေတာင္မရပ္နိုင္ေတာ့။ Zhao Yunlan ဟာ မ်က္စိကြယ္ေနေပမဲ့လည္း သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြကို အားေပးအားေျမွာက္ျပဳေနစဲပဲ ျဖစ္ကာ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနေအာင္လည္း လုပ္ေနစဲပဲျဖစ္သည္။Zhao က သူလိုအပ္တာကိုလုပ္ဖို႔အတြက္သူမ်ားဂ႐ုစိုက္တာကို လိုခ်င္တဲ့သူမ်ိဳး မဟုတ္ေပ။ ဘယ္သူမွ သူ႕နားမွာ ကူညီေနတာကိုလည္း မလိုခ်င္ခဲ့ ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္ေသာသူကို ေတာ့ သူ႕နားမွာ ရွိၿပီး ျပဳစုေပးေနတာကို လိုခ်င္ခဲ့တာ သူမလိုခ်င္သည့္ ဂ႐ုစိုက္မႈမ်ိဳးကိုလည္း ျပဳလုပ္ရန္ Shen Wei တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
သူဒီေန႔ " ေရွာင္ေဝး" လို႔ ေခၚခဲ့သည္။ ဒီေခၚသံကို Shen ၾကားလိုက္မိသည့္ ခဏအတြင္း နွလံုးခုန္သံေတြ ရပ္တန္႔သြားမိကာ သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္မိခဲ့သည္။ Zhao. ကို႔ၾကည့္ရသည္မွာ သူ႕ကိုယ္သူဘာလုပ္မိမွန္းေတာင္မသိေပ။ Shen ကလည္း သူ႕ကို ဘယ္ေတာ့မွ မသိေစခ်င္ခဲ့။ ပူပန္ေသာကေတြ ျပန္လာခဲ့အခါမွာေတာ့ Shen သူ႕ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းခဲ့ရသည္။ ဒီေခၚသံကို သူေစာင့္ေနခဲ့တာၾကာခဲ့ၿပီ မလား ။
သူဘယ္အခ်ိန္အထိ ေစာင့္ေနနိုင္မလဲ။ သူဘယ္အခ်ိန္အထိ သူ႕ခံစားခ်က္ေတြကို သိုဝွက္နိုင္မလဲ။ သူ႕လိုအင္ဆႏၵေတြကိုေရာ ဘယ္အခ်ိန္အထိ ထိန္းခ်ဴပ္နိုင္မလဲ။
ေတြေဝမိန္းေမာေနတဲ့ professor Shen ဟာ လဲျပိဳသံတစ္ခု ၾကားၿပီးမွာေတာ့ ေနာက္ကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူျမင္လိုက္ရသည္မွာေတာ့အိပ္ရာေဘးမွာ လဲၿပိဳေနတဲ့ Zhao ပါပဲ ။
"မင္းဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ"
လို႔ မျမင္ရတာေတာင္ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနနိုင္သည့္ Zhao ကို ၾကည့္ၿပီး Shen ေမးလိုက္မိသည္။ သူခ်က္ခ်င္းေတြးလိုက္မိသည္က ေအာက္ခံေကာ္ေဇာ္ ေကာင္းေကာင္းဝယ္ကာ လဲၿပိဳရင္ မနာက်င္ေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ Zhao ကို ေျမေအာက္အက်ဥ္းစခန္းထဲမွ ခ်ဳပ္ထားရင္ေကာင္းမလား ။ဒါမွ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနနိုင္မွာ လို႔ သူထင္သည္။
"ကိုယ္အဝတ္အစားလိုခ်င္လို႔"
Zhao လည္း သူကို႔ ထူမေပးေနေသာ Shen ကို ေျဖလိုက္သည္။
"ဘာလို႔လဲ" Shen လည္း စူပုတ္ေနသည့္ အမုအရာျဖင့္ ေမးလိုက္မိသည္။
Chief လည္း သူ႕ မူပိုင္အျပံဳး ျဖင့္
" ္မင္းနဲ့ ဘယ္လို တူႏုိင္မလဲ Professor Shen , အၿမဲ မနက္ခင္းမွာ ရွိတဲ့ စိမ္းလန္းေနတဲ့ ပန္းအနဲ့ ရွိသူနဲ႔ေလ , တစ္ေန႔လံုးေျပးလြားေနေတာ့ ကိုယ္အန႔ံက တကယ္ဆိုး႐ြားေနၿပီ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ေရလည္းမခ်ိဳးျဖစ္ဘူးေလ ဒီေလာက္နံေစာ္ေနတာ ကို မင္းဘယ္လိုမ်ား သည္းခံေနတာလဲ အံ့ႄသဖြယ္ရာ ပဲ ""
Chief ကို အိပ္ရာသို႔ ျပန္လည့္ပို႔စဥ္ Professor Shen လည္း သက္ျပင္းခ်မိသည္။
"ကိုယ္ မင္းအဝတ္ေတြ ယူေပးမယ္ ၿပီးေတာ့ ေရစို တဘတ္ေကာပဲ မင္း ကိုယ့္ကိုို ကိုယ္ နာက်င္ေအာင္မလုပ္မိခင္ ထိုင္ေနတာ အေကာင္းဆံုးပဲ"
Shen လည္း Zhao ကို ေျဖာင္းႃဖမိသည္။ဒါေပမဲ့ Zhao က ျငင္းဆန္ေနတာ " ကိုယ္တစ္ကယ္ ေရခ်ိဳးဖို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လိုအပ္ေနၿပီကြာ"
Shen လည္း တိတ္ဆိတ္ေနမိသည္။ အမွနိတကယ္ေတာ့ဘယ္လုိမွ Zhao ကို သူုမ်ကိစိေအာက္က ငါးမိနစ္ေလာက္ေတာင္ အေပ်ာက္မခံနိုင္ေပ။သူ႕ရဲ ပ်က္ကြက္မႈေၾကာင့္ Zhao အျမင္ ဆံုးရႈံးခဲ့တာ ျဖစ္ကာ အျဖစ္အပ်က္အမ်ားႀကီးလည္း ဒီေန႔ျဖစ္ခဲ့သည္။Zhao ကို တစ္ေယာက္တည္း ထပ္မထားဖို႔ဆိုတာ သံသဃ ရွိစရာပင္မလို။ တစ္ေယာက္တည္းထားလိုက္လ်ွင္ ေသခ်ာသည္ Zhao သည္ အႏၱရာယ္ၾကားထဲ ထပ္တိုးဝင္အံုးမွာ ျဖစ္သည္။
မျမင္ရေတာင္မွ Shen အေတြးကို Zhao ခံစားရကာ
"တကယ္လို႔ မင္း ကိုယ့္ကိုစိတ္ပူေနေသးရင္ ကိုယ္နဲ႔ တူတူ ေရခ်ိဳးလို႔ရတယ္ေလ"
သာမန္ပံုစံျဖင့္ တိိုက္တြန္းလိုက္သည္။ ဒါေပမဲ့ ေရတူတူခ်ိဳးဖို႔ဆိုတာ အဲေလာက္မ႐ုိးရွင္း အထူးသျဖင့္ သူတို႔လုိ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ခံစားခ်က္ရွိတဲ့ သူမ်ားအဖို႔ ပိုဆိုးသည္။
" ကိုယ္ ... ကိုယ္ "