თავი7

778 66 8
                                    

ჰოუფის POV

თავის ტკივილი მაღვიძებს,ვგრძნობ თავი რაღაც მაგარზე მიდევს და თვალებს ნელა ვახელ,პირდაპირ მის ლამაზ სახეს შევყურებ,მაგრამ მოიცადე აქ რა ჯანდაბას აკეთებს.თავში სირენების ხმა მესმის და ეგრევე კივილს ვიწყებ,ის კი ამაზე ხტება და შეშინებული ლოგინიდან ვარდება

-რა,რა მოხდა-ამბობს შეშინებული და თვალებს ისსრესს,დათვს გავს.

-აქ რას აკეთებ

-მაგის გამო გამაღვიძე?გამისკდა გული

-გამეცი პასუხიი

-გაგახსენო?ქაი,დარჩი-თქვა სპეციალურად დაწვრილებული ხმით

-რაა?მე გითხარი?

-ხო

-არმახსოვს არაფერი,რომელი საათია?

-არვიცი მოიცა-თქვა და ტელეფონის ძებნა დაიწყო,თავისი ვერ ნახა და ჩემი აიღო-რა ჭირს შენს ტელეფონს-იკითხა გაკვირვებულმა

-გავტეხე-ვთქვი უცოდველი სახით-მიდი მითხარი

-ხუთი საათია

-სერიოზულაად?-წამოვხტი ლოგინიდან და მაიკას დავწვდი უნდა გამეხადა როცა ჯონგინი გამახსენდა-ისადა ხო არ გახვიდოდი?

-არა გააგრძელე მე არ შეგიშლი-თქვა და იატაკიდან წამოდგა

-გააჯვი ჯონგიინ-დავიყვირე და ბალიში ვესროლე ის კი სიცილით გავიდა ოთახიდან

სააბაზანოში შევედი,შხაპი მივიღე და გამოვიცვალე

სააბაზანოში შევედი,შხაპი მივიღე და გამოვიცვალე

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ტელეფონი ავიღე და მაშინვე ქვევით ჩავვარდი.

-ტაქსი გამომიძახე რაა-გავხედე ჯონგინს რომელსაც წინსაფარი ეკეთა და რაღაცას აკეთებდა-რა ჯანდაბაა?-ვთქვი სიცილით

შეიძლება ვიღაცას შენი ღიმილი შეუყვარდეს(დასრულებული)Where stories live. Discover now