თავი10

833 52 6
                                    

-ჰეიი,ახსნას ველოდები-თავიდან ბოლომდე ამათვალიერა და მზერა ჩემს მკერდზე შეაჩერა,მთლიანად სველი ვიყავი ამიტომ მაისური მთლიანად ტანზრე მეკვროდა,კურტკა სასწრაფოდ შევიკარი

-ასახსნელი არაფერია

-რატო არ მითხარი?

-არ მინდოდა ის ადამიანი ვყოფილიყავი ვინც მიგატოვა

-ან საერთოდ რატომ დაბრუნდი

-გახსოვს დედაშენი რის გამო დაიღუპა?

-რა დამავიწყებს-ხელი გულზე მივიდე

-გთხოვ დაჯექი და მომისმინე

-არა ვიდგები

-მამაშენი დიდი ხანი აგროვებდა ოპერაციის ფულს მაგრამ საკმარისი ფული ვერ შეაგროვა.ჩემმა მამინაცვალმა მამაშენს ფული ასესხა შენს სანაცვლოდ,ოცი წლის რომ გახდებოდი ცოლად მე უნდა გამომყოლიდი.

-მაგრამ გულის დონორი მაინც ვერ იპოვეს-ვთქვი და თვალიდან ცრემლი ჩამომვარდა.სულ აღარ მახსოვდა მაისური კურტკა ჩავიხსენი და ღრმად სუნთქვა დავიწყე-ჰაერი არ მყოფნის

-ჰოუფ კარგად ხარ ფეხზე წამოხტა და ჩემთან მოვიდა,ჰეი დაწყნარდი-ჩამეხუტა,ღმერთოჩემო მისი სურნელი,როგორ მიყვარს-სულ სველიხარ

-ვიცი-გაშვებას აპირებდა მაგრამ მე შემოვხვიე-არ წახვიდე-ყელში სველი კოცნა დავუტოვე

-რას აკეთებ-ჩემ ყელში ამოილაპარაკა

-იმას რაც მინდა

-კარგადხარ?-თავი ამოწია და პირდაპირ თვალებში შემომხედა მე კი მის მზერას ვერ გავუძელი და მზერა სხვაგან გავაპარე,არა ეს ცუდი აზრი იყო,ახლა მის ტუჩებს მივაშტერდი

-რა ტკბილი ჩანს-ჩავილაპარაკე ჩუმად

-რა თქვი?

-აჰ არაფერი-უცებ გამოვერკვიე-წავალ გამოვიცვლი-ოთახში ავედი და მისი მაისური ჩავიცვი,უცებ ვიღაცამ კარი შემოაღო

-შეგიძლია დაიძინო უკვე გვიანია

-კარგი-ჩემი ოთახიდან გავიდა და გავიგონე როგორ მიაჯახუნა მისი ოთახის კარი-რა ეტაკა

შეიძლება ვიღაცას შენი ღიმილი შეუყვარდეს(დასრულებული)Where stories live. Discover now