ჯონგინ POV
ექიმი მალე გამოვიდა მისი პალატიდან
-ჰოუფ მაიკლსონთან ვინ ხართ?
-ჩვენ-ერთდროულად ვთქვით მე და რენემ
-უბრალოდ სტრესის ბრალია,დასვენება სჭირდება.შეგიძლიათ ერთ-ერთი თგვენგანი შეხვიდეთ
-შეიძლება მე შევიდე?-ვკითხე რენეს მანაც თავი დამიქნია და ისევ თავის ადგილას დაჯდა
პალატაში შევედი,მშვიდად ეძინა.ქერა თმა ბალიშზე ლამაზად ეფინა,მისი ტუჩები და სახის სხვა ნაკვთები კი ისეთი მშვენიერი და ნაზი ჰქონდა,რომ ნებისმიერ მნახველს განსაკუთრებულ არსებად,ზეციურ ქმნილებად წარმოუდგებოდა.
საწოლთან მივედი და სკამზე ჩამოვჯექი.თვალები გაახილა
-ჰეი-მითხრა ჩახლეჩილი ხმით-შეგიძლია წყალი მომაწოდო?-ჭიქა ავიღე,ოდნავ თავი წამოწია მაგრამ ისევ ბალიშზე დადო-შეგიძლია მომეხმარო?-დავიხარე და თავი დავუჭირე,რომ არ დავარდნილიყო მის უკენ დავჯექი,ის კი გულ-მკერდზე მომეკრო.წყალი მოსვა და ქვემოდან ამომხედა,რაღაცის თქმა უნდოდა მაგრამ ექიმი შემოვიდა
-ხვალ შეგიძლია წაიყვანოთ
-მაგრამ ხვალ ქორწილი გვაქვს-უთხრა ჰოუფმა
-კარგით მაშინ შემიძლია ამაღამ გაგწეროთ-თქვა ექიმმა ღიმილით-მაგრამ ამაღამ უნდა დაისვენოს-ექიმი პალატიდან გავიდა
-რა დამემართა?-იკითხა ჰოიფმა
-ექიმმა სტრესის ბრალიაო.იცი როგორ შემეშინდა?ასე აღარ მოიქცე
-წამოდი წავიდეთ რაა-ამომხედა ლეკვის თვალებით-არმიყვარს აქაურობა
საავადმყოფოდან წამოვედით და ისევ კაფეში დავბრუნდით.კაბა წამოვიღეთ და სახლში წავიყვანე.
*ქორწილის დღე*
ჰოუფის POV
დილას თავზე ვიღაცეების დახტომა მაღვიძებს,თვალებს ვახელ,სხვა ვინ იქნებოდა თუ არა რენე და როუსი.
أنت تقرأ
შეიძლება ვიღაცას შენი ღიმილი შეუყვარდეს(დასრულებული)
أدب الهواةისტორიაში მოთხრობილია გოგონას შესახებ რომელსაც იძულებით აქორწინებენ.მამამისს მისი მოშორება უნდა ამიტომ ვალის სანაცვლოდ შვილს აიძულებს დაქ2წორწინდესს
