თავი 15

523 42 2
                                    

აეროპორტიდან,პირდაპირ სავადმყოფოში მივდივარ.ყველანი იქ არიან,რენესთან მივრბივარ და ვეხვევი.

-როგორაა

-ახლა,კითხულიბ როგორაა?-ცივი ხმით მეუბნება ელისონი რომელიც ახლა შევამჩნიე-ის შენ გამოა ასე,შენს გამო წევს აქ

-ის რა შუაშია,ყველაფერი შენი დამპალი მამის ბრალია-ჩემს მაგივრად რენემ თქვა რადგან მე იქვე ჩავიკეცე და ტირილიდავიწყე

-არა ის მართალია,ეს ყველაფერი ჩემი ბრალია,მამამისისთვის რომ არ დამეჯერებინა ეს არ მოხდებოდა

-ჰოუფ,ის შენი დის და მამაშენის სიცოცხლით დაგემუქრა,სხვა გზა არ გქონდა-ბიჭები გაოცებულები გვიყურებდნენ,მათ შორის ელისონიც.რენე მომეხვია

-ის როგორაა-ვიკითხე ცოტახნის შემდეგ

-არვიცით ჯერ არ გამოსულა ექიმი-სუჰომ დაიწყო,თითქმის ნახევარი დღე გავიდა და ჯონგინი კიდევ საოპერაციოში იყო,ბიჭებს რენემ ყველაფერი უამბო,ელისონი კი გაცეცხლებული გავარდა სავადმყოფოდან.მალე ექიმიც გამოვიდა,ყველა მას მივცვივდით

-მისი ნათესავი რომელი ხართ

-მე ცოლი ვარ-ვთქვი ტირილით და წინ გავედი

-თქვენს ქმარს ძალიან გაუმართლა,რამოდენიმე ნეკნი აქვს ჩამსხვრეული,რამოდენიმე მილიმეტრით აცდა ფილტვს,მსუბუქი  ტვინის შერყევაც აქვს და დაჟეჟილობები თავს უნდა გაუფრთხილდეს,პალატაში გადავიყვანეთ,მალე გონს მოვა შეგიძლიათ ერთ-ერთმა ინახულოთ

ბიჭები არც დაფიქრებულან ისე შემიშვეს პალატაში.საწოლზე ფერწასული ჯონგინი იწვა მაგრამ,მის კანს შოკოლადისფერი კიდევ შერჩენოდა,შუბლზე ყავისფერი თმა ჩამოყრილი ქონდა,ტუჩები წინ გამოეწია და ისე ეძინა,სკამზე დავჯექი,თმები გადავუწიე და ყურება დავუწყე,წარბი და ტუჩი გახეთქილი ქონდა,ცოტახანში შეიშმუშნა და თვალები გაახილა,თეთრმა შუქმა თვალი მოჭრა ასერომ ეგრევე დახუჭა.ცოტახანში ოთახის შუქს შეეჩვია და ჩემსკენ გამოიხედა.სახეზე ყველანაირი ემოცია ეწერა

შეიძლება ვიღაცას შენი ღიმილი შეუყვარდეს(დასრულებული)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin