Namjoon
+Benimle uyur musun?
Dediği ile yattığım yerde doğruldum. O da doğrulmuş bana bakıyordu.
Bu fırsat bir kere ayağına gelir. Git ve sevdiğin kadını kolların arasında onu koklayarak uyut.
İç sesim bile uzun zamandır istediğim şeyi söylüyordu. Ben ise beynimi kullanmak gibi saçma bir şey yapıp soru sormuştum.
-Cidden korktun mu?
+Korkmasam uyurdum Namjoon değil mi?
-Ah! Kusura bakma sadece gerçek olmadığını bilmen yeterli.
+Gerçek olmadığını biliyorum. Ama üvey babanın vücudu gözümün önünden gitmiyor.
Yattığım yerden kalkıp Eylül'ün yanına gittim.
-Biliyorum gerçekten iğrençti.
Öğürme numarası yapınca gülmüştü.
Ne güzel gülüyorsun. Benden başkasına gülme!
+Peki benimle uyuyacak mısın?
-Kenara kay.
Yatakta yatmam için yer açarken açtığı yere uzandım. Kolumu da uzattım. O başını koluma koyarken bende saçlarını okşamaya başladım.
İşte huzur budur.
Biraz daha bana doğru geldi. Üyeler bizi böyle görse kesin evli sanarlardı.
Bende onlardan birini böyle görsem evli sanırdım.
+Bana şarkı söyler misin Namjoon?
O kadar yumuşak bir ses tınısı vardı ki beni benden alıyordu.
-Peki. Hangi şarkı olsun peki?
+I miss me miss me baby
-Madem öyle sende söyle.
Şarkının sonunda Eylül'ün sesi gitmiş tek başıma söylemiştim şarkıyı.
Kafasını kolumdan kaldıracakken iyice bana sokuldu ve kafasını göğsüme koydu.
Tanrım! Lütfen ona sevdiğimi söylemeden ölmeyeyim. Önce itiraf edeyim kabul etmezse zaten kendim ölürüm.
Kafasının göğsümde oluşu yetmezmiş gibi elini de göğsüme doğru koydu. Bende daha fazla dayanamadım. Önce Eylül'ün saçlarına öpücük kondurdum sonra ise gözlerimi yumup kendimi uykuya teslim ettim.
~Sabah~
Uyandığımda kendimi nasıl buraya getirdiğimi düşünmeden edemedim. Eylül bana sırtını dönmüş ben ise onun belini sol kolum ile sarmıştım.
Umarım diğerleri görmemiştir.
Eylül de gözlerini açmaya başlayınca kolumu çektim ve diğer tarafa doğru dönüp uyuma taklidi yaptım.
+Ne güzel uyuyor ya. Ben şimdi nasıl uyandırıcam bu güzel insanı.
Biraz daha devam edersen o yanaklarını mıncırcam ben senin ama.
Hafifçe gerindim. Gerçekten uyanmış gibi kafamı kaldırınca Eylül ile burun buruna gelmiştik.
+Iı, şey ben seni uyandıracaktım ama sen zaten kendin uyandın,dedi geri çekilerek. Sonra da gülümsedi.
-Gece seni rahatsız ettiysem kusura bakma. Biraz deli yatarım da,dedim gülümseyerek.
+Hayır gayet iyi uyudum. Teşekkür ederim,dedi.
