sırma tam birşey söylemek için agźini açmıştı ki konuşmasına müsade etmedim
' BU KUTUNUN SENDE NE IŞI VAR SIRMA!'
diye bağırdım. Sırma nın ise gözleri dolmuştu ama su an bunu unutmayacak durumda değildim.Zira şuan çok öfkeliydim
' Azra b-ben ç-çok üz-
'kes sesini 'diye bagirarak sozunu kestim ve hızla yanina gidip kutuyu toplayıp kaldırdım ve evin çiķisina doğru ilerledim. Tam kapıyı açacekken zarif bir el bileğimi tuttu.
'sırma bırak kolumu'
'haýir,lütfen gitme özür dilerim lütfen gitme affet beni birdaha odana kurcalaman lütfen bırakma beni senden başka kimsem yok ...'
normalde olsaydı şimdi sîrmayı ya sarılıyor olurdum.Bizim birbirimizden başka kimsemiz yoktu sırma yı iki yıl operasyona gittiğim bir köyde bulmuştum. o günden sonra onu yanımdan hić ayırmadım o benim biricik arya ma çok çok benziyordu.aryam da şimdi yasaydı sırma ile yaşıt olacaktı ama yüce rabbim çok erken aldı onu yanına...
' Azra lütfen gitme '
şimdi göz yaşlarını tutmuyor sarsıla sarsıla ağlıyordu. Ama boyle ağlaması hiç iyi değildi böyle yaptıkça ona kızgın kalamazdım...
'sırma bırak kolumu çok sinirliyim!'
'hayir hayır kesinlikle bırakmam '
' geri gelicem ...'
'söz mü? '
'SÖZ'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ KARANLIK
RomanceAcı nedir? Acınıñ insanoglu'nun hayatındaki yeri nedir? Benim şu yirmi dört yıllıķ yaşamınmda acı ayrılmaz bir bütünün olmuştu.Sadakatle bağlanmış bir sevgili misali hić terketmemisti benligimi.Bende hiç ikiletmeden bütün sevdiklerimin beni terkett...
