İÇİMDEKİ KARANLIK

AZRAİLİN!!

2 GÜN SONRA

iki gündür adela annemin evinde kalıyordüm . ve bu iki gun boyunca  bütün  gerginliğimi uzerinden atmistim.  ama artık gitmem gerekiyordu. ..

Şimdi ise adela annemle vedalasiyordum  . adela annem beni sevgiyle kucakladı.  ve kulağıma fısıldadı

' Ben hep senin yanındayım . Sen mutlu olmayı herkes ten çok  hakediyorsun.  Sen hep iyi ol...'
dedikten sonra benden ayrılıp alñımı öptü. ..

' Sen beni merak etme anne ben basimin  çaresine bakarım. '
dedikten sonra arabaya yöneldim ve son defa Adela anneme bakıp  arabaya bindim.  ve gaza  yüklendim...
Sonunda eve gelebilmistim bir buçuk sAattir yoldaydım. yolda sırmaýı aramıştım ama açmamıstı. o olaydan sonra onunla hiç konusmamistik.  aslında o dün  defalarca aramıştı ama pek umursamamistim.

Ama artık  bu soruna son vermek zorundaydım . onu böyle  üzmeye hiç halkım yoktu...
onun tek suçu merakına yenilip o kutuyu acmasıydı. Nerden bilecek ki o kutunun içinde y ıkımımım  saklı olduğunu. 

Kapının önüne geldiğimde kapının hafif aralık olduğunu farkettim . allah allah bu kapı  niye açık ki ... Biraz dikkatli  bakınca kapının zorlanarak açıldığını fark ettim ve hızla evin içine  girdim.  aman allahim.
Ne olmuş burada  resmen evim  savaş alanına dönmüş peki ya sırma nerde?  telaşla.  ' sırma !'
Defalarca s eslenmeme  rağmen  sırma dan ses seda yoktu. tabii ya dün beni defalarca aramıştı ama ben her defasında umursamayip meşgule atmistim .O benden  yardım istemek için aramıştı. allah kahretsin çok büyük bir hata yaptım. onu hiç yalnız birakmamaliydim.sonuçta ben bir polistim.ve birçok dusmanim vardı. Ve ben sırma yi aptal gibi savunmasız bıraktım adamlar da benim cañımı yakmak ićin  sırma yi kaçırdı.  Allahim lütfen  kardeşimi koru !
Yanagimda hissettiğim  çeneme doğru  yol alan islakliklA ağladığımı farkettim. Artık  bacaklarım beni tasimiyordu. Bacaklarım  zelzeleye  ugramis gibi titriyordu.Daha fazladayanamayacagimi hissedince yavaşça yere çoktum ve sarsıla sarsıla ağlamaya başladım. ..

Ne kadar bu  şekilde ağladım  bilmiyorum ama telefonumun çalmasıyla yavaşça yerdeki deri ceketime uzanıp cebindeki telefonu çıkardım.
ekrandaki ''bilinmeyen numara '' yazısını görünce  gözlerini devirip   aramayı sonlandirdim. muhtemelen yine  eğlenmek ısteyen gençlerden biri-
bir dakika bir dakika ya o arayan sırmaýı kaçıranlarsa ...

'  eğer onlarsa  tekrar arar zaten'

diyen iç sesime hak verdim ve beklemeye başladım. bir kać dakika sonra telefon tekrar  çalmaya başladı.

''bilinmeyen numara ''

bu sefer bekletmeden çabucak aramayı cevaplayip telefonu kulağıma götürdüm. kulağımi bir kahkaha sesi doldurduğunu yüzümü burusturdum.

'kimsin lan sen ?!'

'...'

'cevap versene lan !!!' diye bağırdım

'....'

Daha fazla zaman kaybetmenin anlamı yoktu. şuan muhtemelen  işşiz bir serseriyle uğraşıyordun tam telefonu kulağımdan çekecektim ki  telefondan ismimi  işittim

'  azra ERDEM'

'kimsin!?'

'Azrailin!'