|| 10 ||

82 15 0
                                    

Οι μέρες περνούσαν και δεν είχα καμία απολύτως επαφή με τον Ethan. Στην αρχή νόμιζα ότι δε θα με επηρέαζε τόσο όσο την πρώτη φορά όμως πια με είχε σχεδόν καταβάλλει. Πίστευα πως θα ήταν μόνο ψυχικό το κόστος όμως τελικά, ήταν και σωματικό. Μαζί με τον καύσωνα που είχε ξεσπάσει και μαζί και με την υπερβολική δουλειά που είχε ξαφνικά εμφανιστεί, ένιωθα πως θα κατέρρεα.

Η Heather ακόμα μου χτυπούσε το γεγονός ότι ενώ πήγα να ζητήσω συγνώμη τελικά πάλι κάπως τα κατάφερα και ήμουν ακόμα χώρια από τον Ethan. Της είχα περιγράψει το ακριβές σκηνικό με τη μητέρα του όμως ούτε εκείνη έδειξε να επηρεάζεται από αυτό. Μήπως τελικά εγώ ήμουν η μόνη υπερβολική της υπόθεσης; Μήπως το γεγονός ότι όλοι οι υπόλοιποι δε συμφωνούσαν με εμένα δήλωνε κάτι;

Επέστρεψα στο μαγαζί ύστερα από την παράδοση μιας παραγγελίας και πάρκαρα το ποδήλατό μου στο καθιερωμένο σημείο. Μόλις μπήκα μέσα στο ανθοπωλείο προς έκπληξή μου εντόπισα τον Adam, τον οποίο και είχα καιρό να δω. Χαμογέλασα πλατιά και μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία μου, το ίδιο έκανε και εκείνος.

"Καλώς την!"

"Γεια σου, Adam. Μόνος; Τα παιδιά;"

"Πάνω που είχα έρθει να κάνω έκπληξη στην Heather, ο Edward την ενημέρωσε πως έπρεπε να πάνε μαζί ως την τράπεζα για να διευθετήσουν κάτι σχετικά με το μαγαζί και με παρακάλεσαν να το κρατήσω για λίγο μόνος. Δεν έχω ξανακάνει κάτι παρόμοιο μα ευτυχώς τώρα ήρθες εσύ και έπειτα δεν έτυχε να έρθει κάποιος πελάτης μέχρι στιγμής."

Χαμογέλασα και παράτησα την τσάντα μου πάνω στο γραφείο πλησιάζοντάς τον έτσι περισσότερο. "Μην ανησυχείς, τώρα είμαι εδώ. Πώς είσαι, πώς και από δω; Ξέρω πως πνίγεσαι στη δουλειά."

"Είναι γεγονός, ναι. Όμως τα παιδιά πρότειναν να πάμε όλοι μαζί διακοπές κι έτσι πέρασα από δω να το συζητήσουμε, καθώς άλλη μέρα δε βολεύομαι. Με καλύπτει ένας συνάδερφος."

Έγνεψα και αφού μάζεψα σε μια χαλαρή κοτσίδα τα μαλλιά μου, κάθισα στην καρέκλα του γραφείου. "Που λέτε να πάτε; Τα παιδιά το συζητάνε εδώ και μέρες. Είναι ενθουσιασμένοι."

"Και γω η αλήθεια είναι, καθώς έχω καιρό να πάρω άδεια και είναι μια καλή ευκαιρία να χαλαρώσω λίγο. Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα μέρος, πάντως σίγουρα θέλουμε μια ολόκληρη βδομάδα. Μπορείς να έρθεις μαζί μας," πρότεινε δίχως να το σκεφτεί ιδιαίτερα.

Καθάρισα αμήχανα το λαιμό μου. "Εμ, δε θέλω να είμαι ανάμεσα σε ζευγάρια," παραδέχτηκα ειλικρινά.

ZinniaWhere stories live. Discover now