Zinnia

|| 11 ||

"Τι ήταν αυτό που μου είπε ο Adam;"

Στράφηκα προς τη φωνή της Heather η οποία είχε μπει μέσα στο θερμοκήπιο και με κοιτούσε σοβαρά, με σταυρωμένα τα χέρια. Πια ήξερα πως ο Adam δεν είχε κρατήσει το στόμα του κλειστό, όπως είχα λανθασμένα υποθέσει.

"Έφυγε;" ήταν το πρώτο πράγμα που ρώτησα.

"Ναι. Στην πραγματικότητα τον έδιωξα, μόλις του ξέφυγε και μου είπε ότι σκοπεύεις να φύγεις από την πόλη. Τι καινούριο είναι πάλι αυτό;"

Ξεφύσησα και έβαλα το κινητό στην τσέπη μου πριν απαντήσω. "Εικασίες. Δεν έχω πάρει καμία τελεσίδικη απάντηση."

"Αυτό έλειπε." Έκανε ένα βήμα πιο κοντά μου. "Τι σε έχει πιάσει, μου λες; Αντί να βάλεις τα πράγματα στη θέση τους προσπαθείς πάλι να ξεφύγεις;"

"Συγνώμη Heather, μα δε σου πέφτει λόγος."

"Όχι;" απόρησε με ειρωνεία. "Από τη στιγμή που συζητάς όλα σου τα προβλήματα με τον Ethan μαζί μου, τότε αυτό σημαίνει πως ναι, μου πέφτει λόγος. Είσαι φίλη μου και το λιγότερο που περίμενα από εσένα ήταν να μου πεις εσύ η ίδια πως σκέφτεσαι να φύγεις από την πόλη και όχι το αγόρι μου που ούτε καν ξέρω γιατί το γνώριζε πιο μπροστά από εμένα."

Ξεφύσησα και έτριψα έντονα το πρόσωπό μου. Έπρεπε να είχα προετοιμαστεί για μια τέτοια συζήτηση μαζί της, όμως δεν περίμενα πως θα γινόταν τόσο σύντομα. Ήθελα το χρόνο μου να σκεφτώ τι θα της έλεγα και κυρίως πώς θα το έκανα αυτό. Καλά καλά εγώ η ίδια δεν γνώριζα αν όντως θα έφευγα από την πόλη. Ήταν απλώς μια σκέψη και το ότι την αποκάλυψα πρώτα στον Adam δε σήμαινε τίποτα. Διαφορετικά, αν ήμουν σίγουρη, τότε θα μιλούσα κατευθείαν στην Heather και σε κανέναν άλλον.

"Μη νευριάζεις, σε παρακαλώ, δε μπορώ να αντιμετωπίσω κι άλλα προβλήματα."

"Τα περισσότερα εκ των οποίων τα δημιουργείς μόνη σου, σου έχει περάσει αυτό από το μυαλό;"

"Ωραία και τι περιμένεις να σου πω δηλαδή;"

"Αρχικά γιατί σκέφτεσαι να φύγεις. Και μη μου πεις ότι είναι εξαιτίας του Ethan γιατί στ' αλήθεια, θα λυπηθώ πολύ."

"Και γιατί αυτό;"

"Επειδή, Zinnia, δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις. Το παιδί είναι ερωτευμένο μαζί σου και συ αντί να το εκμεταλλευτείς, κάθεσαι και βρίσκεις ανόητες δικαιολογίες ώστε να μην είστε μαζί."

"Δε θέλω να το συζητήσω," είπα απότομα και προσπάθησα να την προσπεράσω, όμως στάθηκε εμπόδιο. Μπήκε μπροστά μου και μου έκλεισε τον δρόμο. Ξεφύσησα ενοχλημένα και σταύρωσα τα χέρια μου. "Και τώρα τι;"