Messieurs Picture Perfect (A May-December Affair Story)

Messieurs Picture Perfect - Chapter 7

Copyright © 2012 Chiichoi. All Rights Reserved.

 NAKASIMANGOT si Zette na nakaupo sa tabi ni Kimy na hindi magkandaugaga sa paglingon lingon sa harap at likuran nila. They are riding a plane to Palawan. Ang location ng kanilang photoshoot ay sa Amanpulo.

Napakagandang lugar ng Amanpulo, alam niya because she’s been there several times at hindi pa siya nagsasawa sa magandang beach doon at nakakarelax naman talaga ang lugar na iyon. It was actually one of her favorite beach in the Philippines. Excited naman dapat siya sa araw na ito pero tuwing nakikita niya si Billy ay hindi niya maiwasang alalahanin ang mga nangyari 1 week ago sa elevator.

 

“Siraulo ka talaga no?”

Nanggagalaiti niyang turan dito. She knew well na pinagtritripan siya ng lalaki dahil sa nangyari sa kanila sa Suite Room ng binata noong magpaparty si Melody. It was her fault anyways, dahil she was the one doing the flirting job. She admitted na nadala siya at na-excite siya na may mangyayari sa kanya. She still cannot believe how she can be flirty in front of a man. Hindi niya nagawa ito sa past boyfriend niya...and to think na mas bata pa ang lalaki sa kanya made her feel more...embarrassed.

“I think I am... kasi I want to kiss you again,” and again... na-caught off guard na naman siya ng lalaki. Hindi niya akalain na makakakilala siya or makakasalamuha man siya ng lalaki na ganito ang epekto sa kanya. This guy is indeed dangerous for her.

“B-back off! Billy, why are you doing this to me? Wala naman akong ginawang masama to make me feel like this,” for the first time... she felt helpless and hopeless. She knew well na mawawala na naman siya sa sarili once na halikan siya nito. Her tears fell from her eyes... unintentionally. Well maybe intentionally para lang layuan siya ng lalaki.

Nagulat ito sa nakita nitong itsura niya. Hindi na nito itinuloy pang halikan siya instead ay niyakap na lang siya nito ng mahigpit and she can feel him kissing his hair and whispering “sorry”. Iyak siya ng iyak na parang isang bata.

“I’m really sorry, Zette. I didn’t mean any harm. I just really wanna kiss you... I am not sure pero mangkukulam ka ba?”

“Sa ganda kong ito? Mangkukulam ako?” nasabi pa nga niya iyon habang patapos na siyang umiyak.

“No... what I mean was hindi ko alam kung bakit kita laging hinahanap, laging gustong halikan... laging gustong kasama. I’m not sure what it is... well, I do have an idea pero hindi pa ako sure... I won’t kiss you or anything, Zette but can you accept my proposal for being your friend?”

“As long as hindi mo ako hahalikan or pinipilit. I can be your friend. Wag ka lang gumaya kay Melody na pinipilit ako.”

“Nope... the last thing I wanted to do is to make you cry again... so friends na tayo?”

“Yes...friends.”

Yes, friend na sila... pero tuwing iniisip niya na merong isang tao na nakita siyang defenseless at helpless ay hiyang hiya siya. Ni hindi nga niya natapunan ng tingin ang binata dahil sa sobrang hiya. She never cry infront of somebody. If ever nalulungkot siya or depress siya lagi siyang nagkukulong sa kwarto niya at doon iiyak. Doon siya sanay. She is an independent woman and to think na naging ganoon siya sa harap pa ni Billy.

“Miss Zette! I am sooooo lucky to be your assistant talaga.”

“Alam ko.”

“Salamat for hiring me, Miss Zette! Sana ay makahanap na ako ng fafable ko soooon. I really want to have a love life.”