မိုးတို႔၏မညင္မသာရြာခ်မူေၾကာင့္အလုပ္သင္ဝန္ထမ္းေလးတစ္ေယာက္ႂကြက္စုတ္ပမာျဖစ္ရေလသည္။ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္မမ်ွေသာအေဖ့၏ကုတ္အက်ီခပ္ပြပြလဲ ရစရာမ႐ွိစက္စက္က်ေနသည္။
ေလျပင္းဒဏ္ကိုခံလိုက္ရေသာ အ႐ိုးက်ိဳးထီးအားခ်ိဳင္းၾကားညႇပ္ကာ ရံုးေ႐ွ႕႐ွိေကာ္ဖီဆိုင္ေလးရဲ႕အဝင္မွန္တံခါးကိုတြန္းရမည့္အစားဆဲြေနတဲ့သူ႔အျဖစ္ကလူရယ္ခ်င္စရာ။
ကလင္~~~ကလင္
ဆံပင္တို႔မွက်လာေသာေရစက္တို႔ႏွင့္အတူ အဆီတစ္ေျပာင္ေျပာင္ျဖစ္ေနေသာမ်က္နာအေနအထားေၾကာင့္ ႏွာေခါင္းထိပ္မွက်လာေသာမ်က္မွန္ကိုတြန္းတင္ရင္း ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲကိုခပ္သြက္သြက္ဝင္လိုက္သည္။
"ဒီ-ဒီထဲမွာေရးထားတဲ့အတိုင္း" ေကာင္တာေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့သူ႔ဆရာမွာလိုက္တဲ့ေအာ္ဒါတို႔ကိုေရးမွတ္ထားတဲ့မွတ္စုတိုေလးကိုထိုးအပ္လိုက္သည္။
'ဘာလို႔ငါ့ကိုဝိုင္းၾကည့္ေနပါလိမ့္'
ေကာင္တာမွာထိုင္ေနေသာေကာင္ေလးကဘာမွမေျပာ စင္ေပၚမွာတင္ထားတဲ့စာတန္းကို ပုတ္ျပလိုက္ေတာ့မွ Namjoonတစ္ေယာက္ မ်က္နာဘယ္ထားရမွန္းမသိျဖစ္ေတာ့သည္။
-ေက်းဇူးျပဳ၍တန္းစီပါ-
☕
"ေနာက္တစ္ေယာက္"
"ဒီထဲကအတိုင္းပဲ" ေကာင္တာကလူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲသူ႔ရဲ႕မွတ္စုကိုထိုးေပးလိုက္သည္။
"ၾကည့္ရတာ အေရွ့companyကလူသစ္ထင္တယ္" သူေပးတဲ့စာတိုကိုၾကည့္ကာေမးခြန္းထုတ္လိုက္တဲ့သူကိုအခုမွရဲရဲၾကည့္မိသည္။
"ဘယ္ဌာနကလဲ?"
"ငါးမိနစ္အတြင္းမွျပန္မေရာက္ရင္ကြၽန္ေတာ္အဆူခံရမွာမို႔ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပးပါ" သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကိုခခယယမေျပာခ်င္ေပမယ့္လဲအေျခအေနကမ်က္နာသာမေပးေသာေၾကာင့္ဒူးဖက္ၿပီးေတာင္းပန္ရမည္ဆိုလ်ွင္လဲအဆင့္သင့္ျဖစ္ေနမိသည္။
"Kim-Kim Namjoon? ၾကည့္ရတာmanagementအပိုင္းကထင္တယ္"
"ဘယ္လိုသိတာလဲ?" နာမည္ကိုၾကည့္တာႏွင့္ဘယ္ဌာနကလဲဆိုတာသိတဲ့အစြမ္းမ်ား႐ွိသလား သူနားမလည္။
YOU ARE READING
Back To You || NAMJIN FF
Fanfictionၾကာၾကာခ်စ္တဲ့အခ်စ္က ဘာလို႔မရင့္က်က္ဘဲ ၿငီးေငြ႔ဖို႔ေကာင္းလာတာလဲ?? စိတ္မေကာင္းပါဘူး...ငါတို႔အခ်စ္က အဲ့လိုျဖစ္သြားတဲ့အတြက္။ |DISCONTINUED|
