"ငါေတာင္းပန္တယ္ ဟုတ္ၿပီလား?"
ေတာင္းပန္တယ္ဆိုတဲ့စကားေျပာေနတဲ့လူရဲ႕မ်က္နာကသိပ္ၿပီးေတာ့မၾကည္မလင္။ သူ႔ဖက္ကမွားလို႔သာသူထိုစကားကိုဆိုရတယ္ ေတာင္းပန္စကားေတြကိုသူသိပ္ၿပီးေတာ့မႀကိဳက္လွ။
"ငါေတာင္းပန္ေနတုန္း လက္ခံလိုက္ေနာ္" စိတ္တို႔ကမ႐ွည္ေတာ့ အသံကနည္းနည္းက်ယ္ေလာင္သြားသည္။
"ေတာင္းပန္တယ္ဆိုတာအဲ့လိုေတာင္းပန္လို႔ရလား? တစ္မနက္လံုးစာေလးတစ္ေစာင္ပဲထားခဲ့ၿပီး ျပန္ေပၚလာေတာ့ျပသနာ႐ွာဖို႔လား!" သူJinကိုျပန္ေအာ္ဖို႔သူအစီစဥ္ေတာ့မ႐ွိ။
နစ္ေယာက္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာက သူတို႔ရဲ႕ လ်ိႈ့ဝွက္ေတြ႔ဆံုတဲ့အေရးေပၚထြက္ေပါက္ရဲ႕ ေလွကားထိပ္ေပၚတြင္ျဖစ္သည္။ ဒီေနရာကသူတို႔နစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္သူသက္တမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္အေရးပါအရာေရာက္ေသာက႑တြင္ပါဝင္သည္။
တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ အနမ္းေတြေႁခြေနတဲ့သူတို႔နစ္ေယာက္ကိုကြယ္ဝွက္ေပးတဲ့ပုန္းကြယ္ရာေနရာ၊ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ နစ္ေယာက္သားရဲ႕ေတြ႔ဆံုမူကိုအျခားသူေတြမျမင္ေအာင္ကာဆီးထားေပးတဲ့တံတိုင္းေလး တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လဲ အခုလိုနစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မၾကည့္ဘဲ မ်က္နာလဲႊကာ ဘယ္သူအရင္ေခ်ာ့မလဲ ဆိုတဲ့ဂိမ္းကိုေဆာ့ရေနရာ။
"မင္းငါေတာင္းပန္ရတာကိုဘယ္ေလာက္မုန္းလဲမသိဘူးလား?! တစ္ေခါက္ေတာင္းပန္ၿပီးၿပီမလား မေက်နပ္ႏိုင္ဘူးလား?!" Jinကႏူးညံ့တဲ့သူတစ္ေယာက္ ဒီလိုမ်ိဳးNamjoonကိုျပန္ေအာ္ဟစ္ျခင္းကသူ႔ရဲ႕ပံုစံမဟုတ္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္အျမန္ဆံုးေနရာကေနေ႐ွာင္ထြက္ခ်င္လွေနၿပီ ျဖစ္သည္။
"မင္းေတာင္းပန္တာကိုလက္မခံဘူးလို႔ေျပာမိလို႔လား! ငါတို႔ဒီလိုမ်ိဳးအေခၚအေျပာေတြဆင္ျခင္ဖို႔ ငါမင္းကိုဘယ္နစ္ေခါက္ေျပာရမလဲ ၿပီးေတာ့လဲငါ့အလုပ္ေနရာမွာတစ္ေယာက္ေယာက္မွာၾကားသြားခဲ့ရင္-"
စိတ္တို႔က႐ူပ္ေထြးလာကာ ဆံပင္ေတြဖြထိုးလိုက္သည္။ Jinနဲ႔လဲမ်က္နာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ သူရဲ႕စကားလံုးေတြကJinကိုနာက်င္ေစမွာသူသိေသာ္လဲ ဒီအေၾကာင္းကိုသူေျပာမိျပန္သည္။
YOU ARE READING
Back To You || NAMJIN FF
Fanfictionၾကာၾကာခ်စ္တဲ့အခ်စ္က ဘာလို႔မရင့္က်က္ဘဲ ၿငီးေငြ႔ဖို႔ေကာင္းလာတာလဲ?? စိတ္မေကာင္းပါဘူး...ငါတို႔အခ်စ္က အဲ့လိုျဖစ္သြားတဲ့အတြက္။ |DISCONTINUED|
